بررسی ارتباط شیوع حوادث شغلی با فاکتورهای فردی و شغلی در محیط کار مطالعه موردی :صنایع استان قم

بررسی حوادث رخ داده در صنایع نشان داده که عوامل مختلفی بر وقوع حوادث تاثیرگذار می باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی ارتباط شیوع حوادث شغلی  با فاکتورهای فردی و شغلی در محیط کار صنایع استان قم می باشد.

این مطالعه توصیفی براساس حوادث ثبت شده در اداره بازرسی کار استان قم در سال 1396انجام گردید. تمام پرونده ها انتخاب و باتوجه به ثبت دقیق حوادث 1048 مورد پرونده بررسی گردید. پارامترهای لازم از فرم های گزارش حوادث استخراج و فراوانی و درصد فراوانی آنها توسط نرم افزار18  SPSSآنالیز گردید.

بیشترین آمار حوادث در رنج سنی 30-20 سال  با سابقه کار کمتر از 5 سال بود. کمترین آمار حوادث مربوط به مقاطع تحصیلی لیسانس و بالاتر بود. علاوه براین آمار بالایی از افراد حادثه دیده (5/41 %) در فعالیت های ساختمانی و عمران فعالیت داشتند. دربررسی جمعیت کارگری بیشترین آمار حوادث مربوط به کارگاه هایی با تعداد پرسنل 10-24 نفر می باشد. در بررسی علل حوادث 2/33 % حوادث ناشی از عدم آموزش ایمنی و2/24 % عدم رویه کاری ایمن شناخته شد. در گروه علل تجهیزات بیشترین سهم حوادث به علت عدم وجود تجهیزات مناسب و در رابطه با علل انسانی عدم توقف دستگاه هنگام تعمیر دلیل اصلی حادثه شناخته شد. 

  نتایح مطالعه حاضر نشان داد در وقوع حوادث صنعتی فاکتورهای دموگرافیک و شغلی از جمله سن، سابقه کار ، و نوع صنعت اهمیت بسزایی دارند. علاوه براین مشخص گردید علل مدیریتی، تجهیزاتی و انسانی هر کدام نقش موثری در وقوع حوادث دارند که می توان با نظارت بیشتران مدیران و جذب مسیول ایمنی و بهداشت و در نهایت رعایت اصول ایمنی در تمام زمینه های کاری  نرخ حوادث را به میزان چشمگیری کاهش داد.