ارزیابی میزان آمادگی یک صنعت فرایندی برای مقابله با یک حریق احتمالی

با توجه به حریق های رخ داده شده در صنایع فرایندی لزوم پیاده سازی دستگاه های مدیریت بحران در این صنایع و بالا نگه داشتن میزان آمادگی این دستگاه ها امری حیاتی است. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی میزان آمادگی تیم های مقابله با شرایط اضطراری برای مقابله با یک حریق احتمالی در یک صنعت فرایندی است. 

این مطالعه توصیفی-تحلیلی در سال 1398 در یک پالایشگاه گازی با جامعه آماری 200 نفری انجام شد. از طریق مطالعات کتابخانه ای و میدانی برای همه تیم های شرکت کننده در فرایند مقابله با حریق یک پرسشنامه با طیف لیکرت طراحی شد. از شاخص های نسبت روایی محتوا (Content Validity Ratio) و شاخص روایی محتوا (Content Validity Index) جهت سنجیدن روایی و از ضریب آلفای کرونباخ جهت سنجیدن پایایی پرسشنامه ها استفاده شد. اطلاعات جمع آوری شده وارد نرم افزار SPSS نسخه 24 شدند و تجزیه و تحلیل آماری در سطح معناداری 95 درصد با استفاده از آزمون One Way ANOWA صورت پذیرفت.

نتایج نشان داد که آمادگی این پالایشگاه برای مقابله با یک حریق احتمالی 3/68 درصد می باشد که از میان 11 تیم شرکت کننده در این فرایند تیم حراست با 48/53 درصد کمترین و تیم لجستیک با 5/77 درصد بیشترین آمادگی را دارند (028/0 P-value=). بالاترین میزان CVR برای پرسشنامه تیم ایمنی (77/0) می باشد و بزرگترین ضریب آلفای کرونباخ مربوط به تیم رابط با 92/0 بدست آمد.

نتایج این مطالعه نشان داد آمادگی این پالایشگاه گازی در فرآیند مقابله با حریق در حد مطلوبی می باشد هر چند برخی از تیم ها از جمله تیم حراست آمادگی کمتری نسبت به بقیه تیم ها دارند. از این رو بهتر است هر چه سریع تر اقدامات مداخله ای از جمله فراهم کردن تجهیزات مورد نیاز و ارایه آموزش ها و مانورهای مختلف در راستای بالا بردن آمادگی این تیم انجام پذیرد.