کاربست تاثیر شناختی شاخص خاطره بر ارتقای حس رضایتمندی ساکنین محلات شهر شیراز

شکل گیری خاطره مستلزم کسب تجربه است که هرچه مدت زمان سکونت انسان در یک مکان بیشتر شود میزان خاطرات فرد و حس رضایتمندی آن به مکان افزایش میابد. مقاله حاضر با طرح این پرسش که چرا حس رضایتمندی نسبت به فضای زیستی در محلات امروزی برگرفته شده است آغاز می شود. به منظور ارتقاء حس رضایتمندی ساکنین از فضای زیستی، این پژوهش در صدد کشف عوامل موثر بر خاطرات محیطی و اجتماعی و تحلیل ریز شاخه های آن است. از این رو با توجه به مطالعات کتابخانه ای، خاطرات جمعی شهر، بصورت آشنایی ساکنین با محله و روابط همسایگی و... و معیارهای مربوط به شکلگیری خاطرات کالبدی و فضایی، بصورت خصوصیات مرکز محله، نشانه ها و درونگرایی و... استخراج گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر را ساکنین شهر شیراز تشکیل داده و جهت ارزیابی الگوی نظری، 6 محله عفیف آباد، فرهنگ شهر، آبیاری، زرهی، مدرس و میانرود در شهر شیراز در سه سطح از نظر اقتصادی انتخاب گردیده و بر اساس فرمول کوکران 360 نفر بعنوان نمونه توسط پرسشنامه و بصورت نمونه گیری سیستماتیک مورد آزمون قرار گرفته اند. نوع تحقیق از نظر هدف توسعه ای و از نظر روش انجام همبستگی می باشد ، جمع آوری اطلاعات بصورت میدانی و شیوه پیمایشی انجام پذیرفته است که  با استفاده از نرم افزار تحلیلی SPSS  و با روش تحلیلی آزمون Samples Test وANOVA  وTukey و ضریب همبستگی پیرسون، ابعاد مختلف خاطرات محیطی و اجتماعی بعنوان متغیر مستقل و حس رضایت ساکنین بعنوان متغیر وابسته مورد ارزیابی قرار گرفت و بر اساس آن یافته های پژوهش تعیین گردید. نتایج پژوهش بر تاثیرگذاری بیشتر خاطرات اجتماعی نسبت به خاطرات محیطی بر میزان حس رضایتمندی ساکنین محلات شهر شیراز دلالت دارد. چنانچه عامل عناصر خاطره ساز محله از خاطرات محیطی و عامل آشنایی افراد با محله از خاطرات اجتماعی تاثیرگذارترین عامل در افزایش حس رضایتمندی ساکنین از محل سکونتشان هستند.