بررسی اثر حفاظت پرتوی عصاره چای سبز در موش های تابش دیده با پرتو گاما

هدف این مطالعه بررسی اثر حفاظت پرتویی  مصرف خوراکی روزانه (به مدت یک هفته/یک ماه) و تک دوز عصاره چای سبز در برابر تابش پرتوهای گاما در موش می باشد.

این پژوهش بر روی60 موش نر بالغ از نوع Balb/c با وزن 25 تا 30 گرم در 6 گروه مساوی انجام گرفت. این گروه ها شامل کنترل، فقط تابش دیده، مصرف روزانه 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره چای سبز به مدت یک هفته و بدون تابش دهی، تابش دیده بعد مصرف یک هفته ای 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره، تابش دهی بعد از خوراندن 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره چای سبز به مدت یک ماه، و تابش دهی بعد از 2 ساعت پس از خوراندن 800 میلی گرم برکیلوگرم عصاره چای سبز، بودند.

خوراندن عصاره چای سبز قبل از تابش دهی به طور معناداری باعث کاهش تعداد MnPCE (51% کاهش، 001/0<P) و MnNCE (28% کاهش، 05/0<P)، و افزایش نسبت PCE/PCE+NCE (12% افزایش، 0001/0<P) نسبت به گروه فقط تابش دیده گردید. درصد DNA in tail و apoptotic comets با مصرف خوراکی چای سبز (متوالی یا یک دوز تنها) کاهش چشمگیری را نشان داد (001/0<P).

مصرف خوراکی عصاره چای سبز  در هر دو حالت تک دوز و پیوسته خاصیت محافظ پرتویی معناداری داشت و این اثرات در حالت مصرف مداوم  بیش تر از مصرف یک باره بود.