بررسی اثر محافظتی رزوراترول بر استرس اکسیداتیو القا شده ناشی از مواجهه تحت حاد دیازینون در بافت کلیه موش صحرایی

دیازینون به عنوان یک ارگانوفسفره در کشاورزی استفاده می شود. این ترکیب قادر به تولید رادیکال های آزاد و اختلال در سیستم آنتی اکسیدانی بدن و تولید استرس اکسیداتیو می شود. رزوراترول به عنوان آنتی اکسیدان می تواند باعث کاهش استرس اکسیداتیو شود. هدف از این مطالعه بررسی نقش محافظتی رزوراترول بر استرس اکسیداتیو القا شده ناشی از مواجهه تحت حاد دیازینون در بافت کلیه است.

در این مطالعه تجربی، 28 موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 4 گروه کنترل، دیازینون (mg/kg70)، دیازینون (mg/kg70) + رزوراترول (mg/kg5)، دیازینون (mg/kg70) + رزوراترول (mg/kg10) به مدت 4 هفته به صورت تقسیم شدند و به مدت 4 هفته دوزهای ذکر شده را به صورت خوراکی دریافت کردند. 24 ساعت بعد از آخرین دوز دریافتی نمونه ادرار جمع آوری شد. بعد از بی هوشی 3 میلی لیتر خون از قلب حیوان گرفته شد. غلظت دیازینون در ادرار و سطح پروتئین، کراتینین، اوره، مالون دی آلدیید (MDA) و فعالیت آنتی اکسیدانی کل (TAC) به ترتیب با استفاده از دستگاه HPLC (کروماتوگرافی مایع) و روش های بیوشیمیایی در سرم و بافت کلیه تعیین شد.

آنالیز نمونه ادرار نشان داد سطح دیازینون در گروه دیازینون به طور معنی داری بالاتر از گروه دیازینون (mg/kg70) + رزوراترول Mg/kg)5 و 10) بود (05/0P<). هم چنین دیازینون باعث افزایش پروتئین ادرار، سطح سرمی اوره، کراتینین، MDA و کاهش TAC بافتی و سرمی شد (05/0P<).  در حالی که رزوراترول این اثرات را کاهش داد.

رزوراترول وضعیت آنتی اکسیدانی بدن را در برابر سمیت دیازینون بهبود بخشد، بنابراین می تواند باعث بهبود عملکرد کلیه در حیوانات در مواجهه با دیازینون شود.