تحلیل و بررسی خداشناسی سهروردی در بوته نقدهای صدرایی

موضوع فلسفه مطلق وجود است که سایر مراتب، از حق تعالی تا آخرین مراتب وجود، را در بر می گیرد. مرکز هستی و سرسلسله موجودات، که غالبا از او به واجب‌الوجود تعبیر می‌کنند، در فلسفه اشراق با عنوان «نور الانوار» شناخته می‌شود. سهروردی در نظام اشراقی خویش، پس از اثبات نور الانوار و وحدت او، به نفی صفات زایده از آن ساحت می‌پردازد. درباره علم و فعل او نیز دیدگاه بدیعی ارایه داده است. ملاصدرا با اینکه برهان صدیقین خود بر اثبات واجب تعالی را با برهان سهروردی قریب ماخذ می داند، لکن با توجه به اعتباری بودن وجود در فلسفه سهروردی، شبهه ابن کمونه را بر طریقه او در اثبات واجب، وارد دانسته است. در مورد علم و سایر صفات خدا نیز، یا گفتار سهروردی را نقد کرده و یا در پاره ای جزییات، آرای متفاوتی با او اتخاذ کرده است. در نوشتار حاضر ضمن بیان دیدگاه‌های سهروردی در این باره، به اختلافات و انتقادات ملاصدرا بر او پرداخته شده است.