بررسی تطبیقی سرقت رایانه ای و مجازات آن در نظام حقوقی ایران و فرانسه

درصورتی که فضای مجازی به عنوان محیطی برای ارتکاب جرم مورد استفاده قرار گرفته باشد عناصر تشکیل دهنده آن، همان عناصر مربوط به سرقت عادی با ویژگی های خاص خود می باشد. در این جرم، بزهکار دستورالعملها، اطلاعات و داده های رایانه ای را هدف اصلی ارتکاب جرم قرار می دهد. میان عمل مادی و حالات روانی مرتکب باید ارتباطی وجود داشته باشد تا مرتکب مقصر شناخته شود. این مقاله در صدد است به این سوال اصلی پاسخ دهد که با وجود ارکان و عناصر مشترک میان جرم سرقت در فضای سایبری با محیط فیزیکی و عدم وجود تفاوت ماهوی میان این دو نوع سرقت، آیا مجازات های تعیین شده برای اشخاص حقیقی یا حقوقی که مرتکب سرقت سایبری می گردند، متناسب با بزه انتسابی آنها می باشد؟

پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش انجام، توصیفی- تحلیلی است و روش گردآوری اطلاعات تلفیقی از مطالعات کتابخانه ای- اسنادی است.

یافته های پژوهش بیانگر آن است که تفاوت ها و شباهت های فراوانی بین مقررات دو کشور وجود دارد. در نظام جزایی فرانسه سرقت در فضای مجازی شامل «ورود متقلبانه به سیستم» و «ماندن غیرمجاز در سیستم» است. جرم اول مستلزم نفوذ غیرقانونی محسوس در تمام یا بخشی از سیستم مانند یک برنامه یا چندین داده و جرم دوم عبارت است از ماندن غیرمجاز در سیستم که از نظر ترتیب زمانی بعد از «ورود غیرمجاز» صورت می گیرد.