ارائه مدل ترکیبی توانمندسازی برای زنان حاشیه نشین

پژوهش حاضر با هدف طراحی و تدوین الگوی توانمندسازی زنان حاشیه نشین انجام گردیده است. این تحقیق با روش ترکیبی (کیفی-کمی) از نوع اکتشافی انجام شد. داده ها از طریق مصاحبه های عمیق پرسشنامه طی سال 1398 جمع آوری شده و در همین راستا در بخش کیفی با به کارگیری روش هدفمند قضا و تیم در بخش کمی نمونه آماری را 357 نفر زنان حاشیه نشین شهرستان اهواز تشکیل دادند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی از فن کدگذاری (باز و محوری) و در بخش کمی از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (تحلیل عاملی اکتشافی) بهره گرفته شد. داده های به دست آمده در پژوهش حاضر برگرفته از نظرات خبرنگاران فعال در حوزه زنان و زنان حاشیه نشین شهر اهواز در سه بعد روان شناختی (با 18 کدباز) و اقتصادی (با 11 کدباز) و فرهنگی اجتماعی (با 31 کدباز) بوده است سپس الگوی توانمندسازی زنان شهر اهواز ترسیم گردید. زنان حاشیه نشین در بسیاری از موارد علی الخصوص موضوعات اجتماعی خانوادگی، همسرداری، کودک پروری و حتی موضوعاتی از قبیل بارداری و سلامت بی توجه هستند که اساس این بی توجهی، عدم آگاهی در این زمینه می باشد و برای بالا بردن سطح آگاهی آنان باید به توانمندسازی آن ها در ابعاد روان شناختی، فرهنگی اجتماعی و اقتصادی پرداخته شود.