مطالعه یافته های باستان شناسی حاصل از بررسی روشمند و تعیین عرصه و حریم تپه جمالو، چهار محال و بختیاری

بعد از ساخت سد زاینده رود چند تپه از جمله تپه های کوگانک، جمالو و آشنا زیرآب غرق شدند. کم شدن آب سد زاینده رود و بیرون آمدن تپه جمالو فرصت مناسبی برای پژوهش های باستان شناختی پیش رو گذاشت. عملیات تعیین عرصه و پیشنهاد حریم و بررسی سیستماتیک تپه و اطراف آن انجام شد. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و ترکیبی از مطالعات کتابخانه ای و میدانی انجام شد. هدف اصلی بررسی وضعیت استقراری محوطه و ارایه گاه نگاری نسبی براساس یافته های سطحی بود. در بررسی سطحی محوطه، بعد از شبکه بندی تمام سطح به صورت پیمایشی مورد نمونه برداری تصادفی قرار گرفت و سپس ?? گمانه با ابعاد ?×? متر اجرا شد. گستره عرصه و حریم تپه براساس گمانه های کاوش شده ???? متر مربع تشخیص داده شد. براساس یافته های سطحی می توان اذعان کرد که تپه جمالو برای اولین بار در نیمه اول هزاره ششم ق.م، مورد سکونت قرار گرفته است. وجود انواع مصنوعات سنگی شامل تیغه ها، ریزتیغه ها و تراشه ها و پراکندگی گونه های متنوع سفالی بر سطح تپه از یک سوی نشان دهنده استمرار زندگی در دوره های مس وسنگ؛ مفرغ؛ هزاره اول و دوران اسلامی است و از سوی دیگر بیانگر این نکته است که این محوطه، محوطه ای بسیار مهم برای درک تبادلات درون منطقه ای و برون منطقه ای، سازماندهی اقتصادی و تخصصی شدن صنعت در دوره مس وسنگ این بخش از زاگرس و همچنین تدوین تسلسل لایه نگاری منطقه چهارمحال به احتمال زیاد از آغاز نوسنگی یا دوره مس سنگ قدیم تا دوره اسلامی است. برخی قطعات سفالی سطح تپه شباهت زیادی با نمونه های سفالی خوزستان، فارس و فلات مرکزی و غرب ایران دارند.