مطالعه چالش های نوجوانان کم توان ذهنی در کسب مهارت های خودتوانمندی

هدف از پژوهش حاضر مطالعه چالش های نوجوانان کم توان ذهنی در کسب مهارت های خودتوانمندی بود. پژوهش حاضر کیفی و از نوع داده بنیاد بود. جمع آوری اطلاعات پژوهش از طریق مصاحبه عمیق و نمیه ساختار یافته انجام شد و مشارکت کنندگان این پژوهش، متخصصان و دست اندرکاران شاغل در مراکز آموزشی و نگهداری نوجوانان کم توان ذهنی بودند که از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف و با روش گلوله برفی در سال 1398 از شهر تهران انتخاب شدند. داده گیری با مصاحبه با 15 متخصص و دست اندرکار به اشباع رسید و اطلاعات پژوهش با روش استرواس و کوربین تحلیل شدند. نتایج بررسی ها نشان داد که چالش های کسب مهارت های خودتوانمند در نوجوانان کم توان ذهنی را می توان در چهار کد گزینشی اصلی که شامل کد خانواده، فرد، اجتماع و آموزش طبقه بندی کرد. هر کد گزینشی اصلی خود نیز کدهای محوری داشتند. کد گزینشی خانواده شامل سه کد محوری ناآگاهی والدین، انگ اجتماعی و محدودیت های، اقتصادی، اجتماعی و خانوادگی؛ کد گزینشی فرد نیز خود شامل سه کد محوری سوء رفتار/آزاردیدگی، احساس بی کفایتی و ناخودکارآمدی؛ کد گزینشی اجتماع شامل سه کد محوری حمایت ناکافی تخصصی و رفاهی، عدم ضمانت اجرایی قوانین و نبود مشاغل مرتبط و کد گزینشی آموزش نیز شامل دو کد محوری مشکلات آموزشی و کمبود مربیان خبره بود. با توجه به نتایج به دست آمده، عدم آگاهی و اطلاعات بسیار کم باعث چالش های کسب مهارت خود توانمندی در نوجوانان شده است؛ آگاهی از مشکلات و چالش هایی این نوجوانان میتواند اطلاعات مناسبی را برای کسب مهارت های خودتوانمندی آن ها در اختیار متخصصان و دست اندرکاران و مسیولین بهزیستی کشور قرار دهد.