ارزیابی توان اکولوژیکی و اولویت بندی مناطق مستعد توسعه اکوتوریسم در مقیاس شهری

امروزه برنامه ریزی صحیح و استفاده همه جانبه از محیط زیست بر پایه شناخت توانایی سرزمین استوار است. انتخاب محل های تفرجی مانند و توسعه گردشگری باید بر اساس مولفه های اکولوژیکی و اجتماعی و اقتصادی صورت گیرد، هیچ توسعه ای بدون مطالعات و برنامه ریزی صحیح برای توسعه منجر به توسعه پایدار نخواهد گشت. با توجه به رشد جمعیت و نیاز بشر به فضاهای تفرج گاهی، مطالعات در جهت توسعه گردشگری امری ضروری بنظر می رسد. نظر به اهمیت پارک ها و فضای سبز در زندگی انسان، در این بررسی به سنجش و انتخاب محل های مناسب برای توسعه کاربری گردشگری طبیعی و مکان یابی بهینه برای توسعه گردشگری پرداخته شد. به این منظور از روش شبکه ها و معیارهای جهانی انتخاب محل پارک جنگلی منابع آبی، دسترسی به جاده، چشم انداز، اقلیم، درصد جنگل، و توپوگرافی با توجه شرایط منطقه مورد بررسی قرار گرفتند. جمع بندی امتیازات در هر مربع نشان داد که امتیاز اخذ شده توسط مربع ها بین 25 و 50 امتیاز است. که نتیجه نشان دهنده توان واحدهای مورد سنجش برای ارزیابی از عدم توان تا دارای توان ضعیف برای توسعه تفرج است.