احصاء مکانیزم های چندسطحی یادگیری سازمانی موثر برخط مشی گذاری در سازمان های کوچک و متوسط استان تهران

در سال‏های آتی بزرگترین دغدغه سازمان‏ها صرفنظر از بقا و سودآوری، ایجاد بستری برای یادگیری و کاربرد آموخته ها خواهد بود و طراحی الگوی یادگیری چندسطحی و پیاده‏سازی آن می‏تواند از اهمیت ویژه‏ای در جهت خط مشی گذاری برخوردار باشد.

این تحقیق با هدف احصاء مکانیزم های چندسطحی یادگیری سازمانی موثر برخط مشی گذاری در سازمان های کوچک و متوسط استان تهران انجام شده است

روش تحقیق حاضر از نوع کیفی اکتشافی می باشد. جهت شناسایی سازوکارهای فرآیندهای چندسطحی یادگیری سازمانی از رویکرده سه مرحله ای استفاده گردیده است. در مرحله اول با مطالعه گسترده ادبیات موضوع، 48 کد (سازوکار یادگیری سازمانی) شناسایی گردید. در مرحله دوم، با ورود به محیط واقعی در بین 10454 شرکت‏ کوچک و متوسط استان تهران سعی گردید که سازوکار‏های یادگیری سازمانی شناسایی شود. به همین جهت پرسشنامه‏ای حاوی 55 سوال در نمونه 371 که به طور تصادفی انتخاب گردیده بود، توزیع شد و اطلاعات جمع‏آوری گردید. در مرحله سوم با مراجعه به این شرکت ها و بررسی اسناد و مدارک آن ها و انجام مصاحبه با مدیران و خبرگان آن ها سازوکارهای یادگیری بکارگرفته شده در این شرکت‏ها شناسایی و مورد بررسی واقع گردید. در نهایت، از تلفیق سه رویکرد قبل، مدل سازوکارهای فرآیند چندسطحی یادگیری نهایی شد.

بر اساس نتایج، در مرحله کشف و شهود، 41 مکانیزم در قالب چهار مقوله، در مرحله تفسیر 20 مکانیزم در سه مقوله اصلی، مرحله ادغام 9 مکانیزم در دو مقوله اصلی و در نهایت16سازوکار‏های مرحله نهادینه‏سازی در قالب سه مقوله اصلی قرار گرفتند.

نتایج این تحقیق می تواند آگاهی محققین و مدیران را در خصوص سازوکار‏های یادگیری سازمانی که به فرآیند خط مشی گذاری کمک می‏کند، را افزایش دهد.