تبیین عوامل مکانی موثر بر جذب کارکنان دانشگر در بخش دولتی ایران

جذب کارکنان دانشگر در این زمانه که عصر دانش و دانایی است، از جمله مسایلی است که بی توجهی به آن از یک سو موجبات شکست سازمان را فراهم می آورد و از سوی دیگر سرعت رشد و توسعه کشور را با کندی می گرداند. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی عوامل مکانی موثر بر جذب کارکنان دانشگر در بخش دولتی ایران است.

این پژوهش از نوع پژوهش های توصیفی- همبستگی می باشد که به روش پیمایشی انجام شده است. هم چنین این پژوهش از نظر هدف، توسعه ای- کاربردی است. جامعه آماری پژوهش، آن دسته از کارکنان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری هستند که دارای مدرک تحصیلی دانشگاهی می باشند که تعداد آن ها  417 نفر بوده و همه آن ها به عنوان حجم نمونه انتخاب شده اند.ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های سنجش وضعیت دانشگری، عوامل مکانی موثر بر جذب کارکنان دانشگر و جذب کارکنان دانشگر هستند.

یافته های ضمن تایید معنادار بودن الگوی پیشنهادی پژوهش، نشان داد که وجود زیرساخت های فنی، امکانات رفاهی و سرگرمی ها، امنیت اجتماعی و اقتصادی، خدمات اجتماعی، برابری اجتماعی، تنوع جمعیتی، آزادی های فردی، کیفیت معماری و زیست محیطی شهری، هزینه زندگی، وضعیت مسکن و وضعیت بازار کار از جمله عوامل مکانی موثر بر جذب کارکنان دانشگر در بخش دولتی ایران هستند و از بین این عوامل، برابری اجتماعی بیشترین تاثیر را بر جذب کارکنان دانشگر داشته است.

با توجه به اینکه عوامل مکانی موثر بر جذب کارکنان دانشگر در بخش دولتی ایران شامل وجود زیرساخت های فنی، امکانات رفاهی و سرگرمی ها، امنیت اجتماعی و اقتصادی، خدمات اجتماعی، برابری اجتماعی، تنوع جمعیتی، آزادی های فردی، کیفیت معماری و زیست محیطی شهری، هزینه زندگی، وضعیت مسکن و وضعیت بازار کار هستند، بنابراین مسیولین و دست اندرکاران اجرایی کشور باید با تدوین و اجرای برنامه ها و سیاست های مناسب موجبات تحقق هر یک از عوامل مکانی موثر بر جذب کارکنان دانشگر را فراهم آورند.