مقایسه فعالیت الکتریکی و هم انقباضی عضلات منتخب اندام تحتانی طی بلند کردن دستی بار با سه تکنیک متفاوت

بلند کردن بار، تکلیف دینامیکی پیچیدهای است که اندام فوقانی و تحتانی را درگیر میسازد. بلند کردن بار و وزنه در فعالیت های ورزشی و روزانه، ممکن است افراد را در معرض شرایط فیزیکی نامطلوب قرار دهد و به صدمه منجر شود. هدف از این پژوهش، مقایسه فعالیت الکتریکی و هم انقباضی عضلات منتخب اندام تحتانی طی وظیفه بلند کردن دستی بار با سه تکنیک متفاوت بود.

این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود. تعداد 18 آزمودنی مرد سالم (وزن: 6/56 ± 73/6 کیلوگرم، قد:  5/51 ± 176/7 سانتی متر،سن:1/68 ±2 /26سال) به صورت تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی ها وظیفه بلند کردن دستی بار را با سه تکنیک متفاوت (اسکات، استوپ و فری استایل) انجام دادند. فعالیت الکتریکی عضلات راست رانی، پهن خارجی، پهن داخلی، دوسر رانی، نیم وتری، دوقلوی داخلی و درشت نیی قدامی آزمودنی ها طی بلند کردن بار با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی ثبت شد.

شدت فعالیت عضلات چهار سررانی؛ راست رانی، پهن خارجی، پهن داخلی در تکنیک استوپ به طور معنی داری کمتر (P=0/012, P= 0/023, P= 0/034) و شدت فعالیت عضلات همسترینگ؛ دوسررانی و نیم وتری در تکنیک استوپ بیشتر از دو تکنیک دیگر بود(P<0/05) همچنین هم انقباضی عمومی در تکنیک استوپ کمتر از تکنیک اسکات (P<0/001)و فری استایل (P=0/009) است. هم انقباضی جهت دار اکستنسوری-فلکسوری در تکنیک استوپ به طور معنی داری کمتر از دو تکنیک دیگر بود (P<0/05).

با توجه به نتایج بدست آمده، تکنیک اسکات نسبت به تکنیک فری استایل و استوپ، تکنیک بهتری برای برداشتن دستی بار بوده و بکارگیری مناسب عضلات اطراف مفصل زانو باعث میشود نیروهای مکانیکی وارده و ریسک آسیب دیدگی این مفصل کاهش یابد.