ابعاد و مولفه های موثر بر مدیریت پیشگیری از جرایم دریایی در مرزهای آبی جنوب ایران

مدیریت پیشگیری از جرایم، دانشی جهت تنظیم و تدوین سیاست ها و خط مشی های علمی در رابطه با پیشگیری و کاهش جرایم است. هدف پژوهش حاضر، شناسایی ابعاد و مولفه های موثر بر مدیریت پیشگیری از جرایم دریایی در جنوب ایران می باشد. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و از نظر اجرا، در قالب تحقیقات توصیفی از نوع پیمایشی قرار می گیرد. جامعه آماری پژوهش را اعضای هییت علمی دانشگاه ها و کارکنان نیروی انتظامی تشکیل می دهند. با در نظرگیری هدف پژوهش، نمونه گیری انجام شده برای این تحقیق از نوع هدفمند و به روش زنجیره ای یا همان گلوله برفی و با حجم نمونه 21 نفر صورت گرفته. همچنین به منظور تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از روش دلفی فازی و نرم افزارهای Excel و Spss استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می هد از بین 154 شاخص اولیه که با روش مطالعه کتابخانه ای و مصاحبه شناسایی و در 3 بعد و 18 مولفه دسته بندی شدند با نظرات خبرگان و به کمک روش دلفی فازی در نهایت 67 شاخص انتخاب و در 4 بعد و 18 مولفه دسته بندی گردیدند که از بین شاخص های منتخب، نظارت دقیق بر ورود و خروج کالاها، توسعه و تقویت تجهیزات الکترونیکی و اپتیکی دریابانی، ساماندهی شناورهای غیر مجاز و فاقد هویت، به عنوان با اهمیت ترین شاخص ها و شاخص های، تامین معیشت کارکنان موثر در پیشگیری از جرایم دریایی، اختصاص سهمیه سوخت صرفا به شناورهای دارای ردیاب شناوری، آموزش های همگانی پیرامون جرایم شایع دریایی و آثار و تبعات منفی ناشی از وقوع با بسترهای ارتباط جمعی مانند صداو سیما، پایگاه های خبری، مطبوعات، آموزش و پرورش (مدارس)، به عنوان کم اهمیت ترین شاخص ها، و از بین مولفه ها: نظارت، اقتصادی و اجتماعی بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده اند و در بین ابعاد نیز بعد محیط با اهمیت ترین بعد شناخته شده است.