ارائه مدل ساختاری خوردن هیجانی بر اساس اضطراب صفت-حالت با نقش میانجی پردازش هیجانی در افراد مبتلا به چاقی

پژوهش حاضر با هدف، ارایه مدل ساختاری خوردن هیجانی بر اساس اضطراب صفت-حالت با نقش میانجی پردازش هیجانی در افراد مبتلا به چاقی انجام گرفت. روش پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه افراد مبتلا به چاقی مراجعه کننده به خانه های سلامت و مراکز رژیم درمانی شهر تهران در سال 1398 تشکیل دادند، که از میان آن ها، تعداد 378 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: خوردن هیجانی داچ (1986)، اضطراب صفت-حالت اشپیل برگر (1970) و پرسشنامه پردازش هیجانی باکر و همکاران (2010). تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-V23 و Lisrel-V8.8 استفاده گردید. به منظور پاسخگویی به فرضیه های پژوهش از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اضطراب صفت-حالت بر خوردن هیجانی اثر مستقیم و منفی معنادار وجود دارد. بین اضطراب صفت-حالت بر پردازش هیجانی اثر غیرمستقیم و منفی معنادار وجود دارد و همچنین بین خوردن هیجانی بر پردازش هیجانی اثر غیرمستقیم و منفی معنادار وجود دارد. بنابراین از نتایج می توان چنین استنباط کرد که مدل ساختاری اضطراب صفت-حالت بر خوردن هیجانی با نقش میانجی پردازش هیجانی در افراد مبتلا به چاقی از رابطه معناداری برخوردار است. یافته ها از وجود مکانیزم های روانشناختی زیربنایی در بروز چاقی حمایت می کند. لذا توجه به متغیرهای مذکور در پیشگیری و طراحی درمان های مناسب تر به پژوهشگران و درمانگران یاری می رساند.