رابطه استرس ادراک شده، سخت رویی و شادکامی با میزان سازگاری اجتماعی در دانشجویان زن دانشگاه پیام نور

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه استرس ادراک شده، سخت رویی و شادکامی با میزان سازگاری اجتماعی در دانشجویان زن دانشگاه پیام نور بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه دانشجویان زن دانشگاه پیام نور در سال 1396بودند. نمونه این پژوهش 300 شامل نفر از جامعه مذکور بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه استرس ادراک شده صفار زاده (1379) ، سخت رویی اهواز (1377) ، شادکامی آرگایل (1989) و سازگاری اجتماعی و پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل (1989) بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. نتایج نشان داد که بین استرس ادراک شده با میزان سازگاری اجتماعی در دانشجویان رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. بین سخت رویی با میزان سازگاری اجتماعی در دانشجویان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. بین شادکامی با میزان سازگاری اجتماعی در دانشجویان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. متغیر شادکامی با ضریب بتای 30/0، متغیر سخت رویی با ضریب بتای 25/0، می تواند به طور مثبت و معنی دار و متغیر استرس ادراک شده با ضریب بتای 21/0 می تواند به طور منفی و معنی دار سازگاری اجتماعی در دانشجویان را پیش بینی کنند.