طراحی و تبیین مدل تاب آوری روان شناختی با تعلق آموزشگاهی از طریق سازگاری اجتماعی و تحصیلی در دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان بندرلنگه

این پژوهش با هدف طراحی و تبیین مدل تاب آوری روان شناختی با تعلق آموزشگاهی از طریق سازگاری اجتماعی و تحصیلی در دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان بندرلنگه انجام شد. روش پژوهش همبستگی و از نوع مدل سازی معادلات ساختاری، جامعه آماری کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه نظری (سال 1396-1397) شهرستان بندرلنگه و نمونه آماری بر اساس جدول مورگان 384 نفر این این افراد بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های تاب آوری کانر و دیویدسون (2003)، پرسشنامه سازگاری اجتماعی و تحصیلی سهرابی و سامانی (1390) و سینها و سینگ (1993) و تعلق آموزشگاهی بری و همکاران (2004) پاسخ دادند. نتایج پژوهش نشان داد که نتایج حاصل از برآورد مدل پژوهش نشان می دهد از بین مولفه های تعلق آموزشگاهی، مولفه های احترام و عدالت و حمایت معلم در تبیین واریانس متغیر میانجی یعنی سازگاری اجتماعی و تحصیلی، در حالت استاندارد به ترتیب 0.16- و 0.49 واحد تاثیر دارند. در مورد تاثیر مستقیم مولفه های تعلق آموزشگاهی بر متغیر ملاک یعنی تاب آوری، نتایج حاصل از برآورد مدل پژوهش نشان می دهد که از بین مولفه های تعلق آموزشگاهی، تعلق به مدرسه، احترام و عدالت و حمایت معلم در تبیین واریانس متغیر ملاک یعنی تاب آوری، در حالت استاندارد به ترتیب 0.15، 0.18 و 0.19 واحد بصورت مثبت و مستقیم تاثیر دارند. در مورد تاثیر متغیر میانجی (سازگاری اجتماعی و تحصیلی) بر متغیر ملاک (تاب آوری) نیز ضرایب نشان می دهد سازگاری اجتماعی و تحصیلی بصورت مثبت و معنادار می تواند به میزان 0.14 واحد بر تاب آوری تاثیر داشته باشد. در مورد تاثیر غیر مستقیم مولفه های تعلق آموزشگاهی بر تاب آوری از طریق سازگاری اجتماعی و تحصیلی، نتایج حاصل از برآورد مدل پژوهش نشان می دهد که از بین مولفه های تعلق آموزشگاهی، مولفه احترام و عدالت و مولفه حمایت معلم در تبیین واریانس تاب آوری از طریق سازگاری اجتماعی و تحصیلی، در حالت استاندارد به ترتیب 0.02- و 0.07 واحد بصورت مثبت و مستقیم تاثیر دارند.