تبیین تعهد زناشویی در زنان متاهل براساس طرحواره های ناسازگار اولیه و مکان کنترل؛ بررسی نقش میانجی گر معنویت

هدف پژوهش حاضر تبیین تعهد زناشویی در زنان متاهل براساس طرحواره های ناسازگار اولیه و مکان کنترل با میانجیگری معنویت است. روش پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی-همبستگی و جامعه آماری نیز زنان متاهل مراجعه کننده به سراهای محله به تعداد 1.095.000 نفر در سال 1397 است که از میان آن ها 347 نفر به روش تصادفی دومرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه تعهد زناشویی (MCI)، مقیاس تجارب معنوی روزانه (DSES)، پرسشنامه طرحواره یانگ (YSQ) و مقیاس مکان کنترل راتر (RLCS) بود. داده های پژوهش حاضر با استفاده از الگویابی معادله های ساختاری، نرم افزارهای SPSS-24 و Amos-24 تحلیل شدند. در پژوهش حاضر، ضریب مسیر غیرمستقیم میان طرحواره های ناسازگار اولیه (079/0-=β، 001/0=P) و مکان کنترل (171/0-=β، 001/0=P) با تعهد زناشویی منفی و معنادار بود. براساس یافته های حاضر می توان گفت طرحواره های ناسازگار اولیه و مکان کنترل بر میزان معنویت زنان متاهل تاثیر می گذارد که موجب افزایش یا کاهش تعهدات زناشویی آن ها می شود.