الگوی تنوع اللی نشانگرهای پلی زومی SSR در مطالعه ژنتیک جمعیت های تاس ماهی ایرانی (Acipenser persicus) دریای خزر

ساختار ژنتیک تاسماهی ایرانی دریای خزر با استفاده از هشت مارکرهای تتراپلوییدی میکروستلایت موردبررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 195 نمونه از مولدین تاسماهی ایرانی از مناطق مختلف دریای خزر جمع آوری شد. DNA ژنومی با استفاده از روش فنل کلروفرم استخراج و کمیت و کیفیت آن با استفاده از روش اسپکتروفتومتری و الکتروفورز ژل آگارز تعیین شد. واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) با استفاده از 8 جفت پرایمر پلی مورفیک میکروستلایت صورت گرفت. در این بررسی حداقل 8 در ناحیه 2و حداکثر 14 آلل رودخانه سفیدرود مشاهده شد. میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار به ترتیب بین 657/0 و بین 784/0 بود. مشخص شد که نمونه های رودخانه سفیدرود اختلاف معنی داری با نمونه های سواحل غربی و شرقی حوضه جنوبی خزر دارند (001/0 ≤ P) و این اختلاف در مورد نواحی شیلاتی سواحل شرقی با سواحل غربی حوضه جنوبی خزر نیز دیده شد. درخت فیلوژنی بر اساس معیار ژنتیکی neighbor-joining مشخص گردید که نمونه های تاسماهی ایرانی جمع آوری شده از سفیدرود در یک کلاستر و سایر نمونه ها در کلاستر مجزا قرار دارند با توجه به نتایج به دست آمده می‎توان اعلام نمود که در حوضه جنوبی دریای خزر جمعیت های مستقل تاسماهی ایرانی وجود دارد.