پاسداری از زیستگاه های ماهیان بوم زاد استان گیلان در پرتو راهبردهای نظام عدالت کیفری ایران

مخاطرات زیست محیطی همانند تخریب زیستگاه های ماهیان بوم زاد یکی از چالش های آشکار در سواحل جنوبی دریای خزر است. این پژوهش که با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از رویکرد پژوهش های میان-رشته ای نگاشته شده، درصدد است تا راهبردهای نظام عدالت کیفری را در این باره و در استان گیلان بررسی کند.  تخریب، صید غیرمجاز و نیز بر هم زدن تنوع زیستی در شمار چالش های فراروی زیستگاه های ماهیان استان گیلان است. نظام عدالت کیفری ایران باید پاسخ های مناسب کنشی (پیشگیری های موقعیت مدار و اجتماعی) و نیز واکنشی (افزایش بازدارندگی مجازات ها و نیز نهادهای ارفاقی همانند مجازات های جایگزین حبس و اجتماعی) را در پیش گیرد. پیروزمندی در این راه به توانمندسازی اکوسیستم حساس خزری و نیز توسعه پایدار استان گیلان منجر می شود. این پژوهش دریافته است که نظام عدالت کیفری ایران توانمندی های آشکاری را برای مدیریت مناسب کیفری نابودسازی زیستگاه های ماهیان استان گیلان و نیز سرتاسر ایران دارد.