ترکیبات اسید چرب و ارزش تغذیه ای میگو Macrobrachium nipponense تالاب انزلی در سه زیستگاه غرب، مرکز و شرق

در سال های اخیر، گونه غیربومی M. nipponense (میگوی آب شیرین) در تالاب انزلی سازگاری زیادی یافته و تهدیدی برای تالاب محسوب شده است. مطالعه حاضر ارزش تغذیه ای و ترکیبات اسید چرب اینگونه مهاجم را جهت استراتژی مدیریتی مورد بررسی قرار داد. نمونه برداری از سه زیستگاه غرب، مرکز و شرق تالاب انزلی به طور فصلی انجام شد. نمونه برداری با استفاده از ابزار الکتروشوکر انجام گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت معنی داری بین اسیدهای چرب کل و اسیدهای چرب اشباع تک پیوندی در سه زیستگاه وجود ندارد(p>0/05).  اما بین مقادیر اسیدهای چرب اشباع چند پیوندی در سه زیستگاه تفاوت معنی داری مشاهده شد(p<0/05). در مقایسه با مقادیر اسیدهای چرب اشباع چند پیوندی در سه زیستگاه شرق، غرب و مرکز تفاوت معنی داری بین داده های بدست آمده از نظر مقادیر اسیدهای چرب آراشیدونیک اسید (C20:4n6)، ایکوزاپنتونیک اسید(C20:5n3) و دکوزاپنتانوییک اسید(C22:4n6) وجود دارد. شاخص های AI و  TI مقادیری بین 4/1 تا 02/2 و 42/0 تا 50/0 در سه زیستگاه طی فصول را نشان دادند. داده های بدست آمده از نسبت  n-3/n-6 وEPA/DHA   حاصله از آنالیز اسیدچرب بافت عضله میگو M.nipponense در تالاب انزلی نشان دادند که،  مقادیر این داده ها پایین تر از بیشترین مقدار ی است که بر اساس دپارتمان بهداشت U.K گزارش شده است، بنابراین می توان بیان داشت که این گونه از میگو ، برای مصارف انسانی غذایی سالم است و همچنین صید و برداشت از این گونه آبزی جهت مصارف انسانی از هر سه زیستگاه غرب، مرکز و شرق تالاب از دیدگاه کنترلی و پیشگیری از آسیب ناشی از افزایش جمعیت این گونه بر اکوسیستم تالاب انزلی، و هم مصارف انسانی به عنوان منبع پروتئین در سفره غذایی گامی موثر خواهد بود به طوری که در بهبود ارتزاق معیشت مردم  و افزایش درآمد منطقه تاثیر گذار است.