شاه میگوی آب شیرین گونه مناسب برای معرفی به صنعت آبزی پروری ایران

افزایش تنوع گونه های آبزیان در مزارع پرورشی کشور یکی از مهمترین اهداف شیلات ایران بوده که علاوه بر بهره وری شایسته از منابع آبی و افزایش تولید می تواند امکان انتخاب برای مصرف کنندگان را ارتقاء بخشد. در این راستا الویت با گونه های بومی در کشور بوده و تولید کنندگان آبزیان نیز به دنبال پرورش آبزیانی هستند که ضمن دارا بودن ارزش غذایی بالا از بازار مناسب و ارزش اقتصادی بالایی نیز برخوردار باشند. شاه میگوی آب شیرین به جهت داشتن پتانسیل های بالقوه فراوان یکی از بهترین گونه ها برای نیل به این هدف می باشد. شاه میگوی چنگال باریک Astacusleptodactylus به عنوان یکی از مهمترین گونه های شاه میگوی آب شیرین دارای ویژگی های منحصر بفردی است که آنرا در زمره مهمترین گونه های پرورشی قرار داده که بومی کشورمان نیز می باشد. از مهمترین امتیازات این گونه می توان به هم آوری بیشتر، قدرت سازگاری زیاد (شوری ppt 140،  دمای 301 درجه سانتیگراد و اکسیژن ppm 2-1)، رشد سریعتر، مقاومت بیشتر در برابر بیماری ها و رژیم غذایی متنوع تر اشاره نمود. این آبزی در سیستم های مختلف پرورشی هم در آب شیرین و هم در آب لب شور دریای خزر قابلیت پرورش دارد. میزان تولید آن در واحد هکتار بر حسب وجود تجهیزات و شرایط پرورش از 200 تا 3000 کیلوگرم در هکتار متغیر می باشد. این آبزی از بازار جهانی بسیار مناسبی برخوردار بوده و در حال حاضر به ویژه در کشورهای اروپایی به قیمت بالای 8 دلار به ازای هر کیلوگرم وزن بدن عرضه شده و تا 20 دلار برای مصرف کننده به فروش می رسد.  نظر به فراهم بودن شرایط و زمینه مناسب در مزارع پرورش ماهیان گرم آبی و منابع آبی های طبیعی و نیمه طبیعی تولید این آبزی می تواند از اولویت های صنعت آبزی پروری در کشور قرار گیرد.