مقاله تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر شاخص های تنسنجی، آتروژنیک پلاسما و برخی عوامل خطرزای قلبی-عروقی در کارمندان غیرفعال

امروزه سبک زندگی کم تحرک با شیوع بیماری های مختلف و اختلالات متابولیکی همراه است. شاخص آتروژنیک پلاسما (AIP) می تواند به عنوان یکی از معیارهای پیش بینی کننده مهم بیماری های کرونری قلب در نظر گرفته شود. هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر شاخص های تن سنجی، آتروژنیک پلاسما و برخی عوامل خطرزای قلبی عروقی در مردان غیرفعال بود.

در این تحقیق نیمه تجربی40 کارمند غیرفعال با میانگین±انحراف معیار سن 8/97±36/17 سال و شاخص توده بدن 4/12±26/60 کیلوگرم بر متر مربع به صورت داوطلبانه و پس از اخذ رضایت نامه آگاهانه به مدت هشت هفته (هر هفته سه جلسه و به مدت 45 تا 60 دقیقه) در فعالیت دو با شدت 70 درصد ضربان قلب بیشینه شرکت کردند. نمونه های خونی قبل و بعد از تمرین جهت اندازه گیری متغیرهای سرمی گرفته شد. داده ها به وسیله آزمون آماری تی زوجی در سطح 0/05>P تحلیل شدند.

یافته ها نشان داد پس از هشت هفته فعالیت ورزشی، درصد چربی بدن (0/04=P)، کلسترول (0/001=P)، نسبت کلسترول به لیپوپروتیین پرچگال (0/001=P)، نسبت لیپوپروتیین کم چگال به لیپوپروتیین پرچگال (0/03=P)، نسبت تری گلیسرید به لیپوپروتیین پرچگال (0/01=P) و آپولیپوپروتیین B (0/001=P) کاهش معنی داری یافتند. همچنین مقادیر حداکثر اکسیژن مصرفی (0/010=P) و لیپوپروتیین پرچگال (0/011=P) پس از هشت هفته شرکت در فعالیت هوازی افزایش معنی داری پیدا کرد

به نظر می رسد افزایش در سطوح فعالیت بدنی در کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی موثر باشد. همچنین می توان بر فعالیت بدنی به عنوان یک اقدام حمایتی برای برخوردار بودن از سبک زندگی سالم تر در جامعه به ویژه در میان کارمندان و افراد غیرفعال تاکید کرد.