واکاوی شرایط اخلاقی جامعه برای نقش آفرینی زنان

حضور زنان در اجتماع را با توجه به شایستگی ها و توانمندی های ذاتی و اکتسابی شان می توان به عنوان یک مقوله مهم اجتماعی در نظر گرفت. از ضرورت هایی که در جامعه امروزی مورد توجه قرار گرفته، لزوم حضور بانوان در برخی مشاغل و مسئولیت های اجتماعی خاص است و این ضرورت حضور، برای خدمات رسانی به افراد جامعه امری کاملا بدیهی و مشهود است. اسلام نیز بر اساس بسیاری از مدارک و مستندات حضور زنان در جامعه را تصدیق نموده است. مسئله مورد بحث در نوشتار حاضر این است که آیا زنان با توجه به توانایی ها و شایستگی های اکتسابی و فطری خود می توانند در مناصب مهم سیاسی و اجتماعی به نقش آفرینی بپردازند؟

با علم به اینکه حفظ و تحکیم بنیان خانواده، از اساسی ترین ارکان مورد توجه دین اسلام است، قطعا حضور اجتماعی زنان نباید خلل و تزلزلی در این امر مهم ایجاد نماید. بر همین اساس، تحقیق پیش رو به بررسی نقطه نظرات دین مبین اسلام درباره حضور اجتماعی زنان بر اساس توانایی و قابلیت های ذاتی و اکتسابی شان می پردازد. اکنون که ضرورت حضور زن در جامعه کاملا منطقی و اجتناب ناپذیر است. سوال دیگری مطرح می شود که کیفیت حضور و ملاک و شرایط نقش آفرینی او در اجتماع با توجه به دستورات دینی و الزامات اخلاقی چگونه باید باشد؟ برای پاسخگویی به سوالات مذکور در تحقیق حاضر که به روش توصیفی - تحلیلی و با بهره گیری از منابع و ومتون کتابخانه ای به انجام رسیده است این نتیجه حاصل گردیده که مشارکت اجتماعی زنان در قالب اشتغال از دیدگاه اسلام طبق شرایطی مجاز شناخته شده است با این حال بایست به ضروریات و الزامات مربوط به آن نیز توجه داشت. از سوی دیگر اشتغال بی رویه زنان در جامعه امروز با چالش های اخلاقی متعددی روبرو است که از آن جمله می توان به «بی عدالتی و تکلیف مالایطاق»، «سوء استفاده و آزارهای جنسی علیه زنان»، «عدم تمایل به فرزندآوری»، «ایجاد روحیه تقابل بین همسران» و «جدایی و طلاق» اشاره نمود.