بررسی الگوی پراکنش مکانی- زمانی و ساختار ژنتیکی Amblygaster sirm (Walbaum, 1792) در خلیج فارس و دریای عمان (سواحل استان های هرمزگان و بوشهر)

ساردین ماهیان نقش کلیدی در حلقه اولیه زنجیره تولید در دریا دارند و برداشت ناآگاهانه از آنها سبب ایجاد آسیب های جبران ناپذیری به اکوسیستم دریا می گردد. همچنین انجام مطالعات ژنتیکی می تواند به حفظ تنوع زیستی کمک نموده و در جهت سیاست حفاظت از ذخایر گام برداشت. در این تحقیق پویایی جمعیت ماهی ساردین Amblygaster sirm و حداکثر محصول پایدار بررسی و محاسبه گردید و در نهایت با کمک نشانگرهای ژنتیکی به ارزیابی تنوع ژنتیکی آن پرداخته شد. این مطالعه در خلیج فارس و دریای عمان (سواحل استان هرمزگان و بوشهر) در محدوده بندرلنگه تا بندر جاسک انجام گرفت. در این تحقیق تعداد 1046 ماهی سیرم در طی دوره صید 1394-1393 بصورت ماهانه صید گردید. نتایج نشان داد که الگوی رشد ماهی سیرم آلومتریک منفی بوده و  حداکثر طول چنگالی ماهی به 29/11 سانتی متر با ضریب رشد 4/1 محاسبه گردید. مرگ و میرطبیعی ماهی سیرم بالا بوده (3/2 بر سال) و نرخ بهره برداری 49/0، میانگین بیوماس 4/33 تن، مقدار بیوماس کل ماهی به حدود 3/43 تن و میزان MSY (حداکثر محصول پایدار) معادل حدود 3/41 تن محاسبه گردید. نتایج ژنتیکی نشان داد که نمونه های سیرم منطقه دلوار (بوشهر) کاملا جدا از سایر نمونه های مناطق دیگر قرار گرفته است. نمونه های دو ایستگاه بستانه و گرزه شباهت بیشتری به یکدیگر داشته و نمونه های ایستگاه دلوار با فاصله بیشتری از آنها قرار گرفته است. در مجموع، به دلیل مرگ و میر طبیعی بالای ماهی سیرم، بنظر می رسد میزان صید این ماهیان در وضعیت مناسب قرار دارد.