سنتز، شناسایی و ارزیابی ویژگی های حمایتی و اثرات محافظت عصبی نانوذرات سریم اکسید به عنوان کاندیدی در مهندسی بافت عصبی

مهندسی بافت به عنوان بخشی از دانش زیست فناوری است که شامل توسعه ایمپلنت های زیستی برای بازسازی بافت به منظور بهبود یا افزایش عملکرد بافت یا اندام می باشد. این مطالعه با هدف بررسی اثر نانوذرات اکسید سریم بر تعامل بین سلول های بنیادی بافت چربی و داربست های سلول زدایی عصب سیاتیک در موش های صحرایی انجام شد.

موش ها با تزریق مخلوطی از کتامین (80 میلی گرم بر کیلوگرم) و زایلازین (10 میلی گرم بر کیلوگرم) بیهوش شدند. قطعات عصب سیاتیک (15 میلی متر) در بالای محل سه شاخه در عضله ران برداشته شد و پس از تمیز کردن بافت های اطراف با استفاده از روش ساندل سلول زدایی شد. سپس سلول های مزانشیمی بافت چربی روی داربست کاشته شدند و رشد و زنده مانی سلول های کاشته شده روی داربست در حضور نانوذرات اکسید سریم با تست MTT اندازه گیری شد.

نتایج بررسی های بافت شناسی نشان داد که داربست ها کاملا سلول زدایی شده اند و رنگ آمیزی هماتوکسیلین/ ایوزین و دپی این نتایج را تایید می کند. ارزیابی تخصصی بافت با رنگ آمیزی تری کروم ماسون و همچنین آنالیز بیومکانیکی نشان داد که الیاف کلاژن و الاستین نسبتا در ماتریکس خارج سلولی حفظ شده اند. زنده مانی سلول روی داربست در حضور نانوذرات افزایش یافت.

نانوذرات اکسید سریم باعث افزایش پایداری، تکثیر و حفظ سلول های مزانشیمی بافت چربی می شود و ممکن است در درمان ضایعات اعصاب محیطی مفید باشد.