ارزیابی وضعیت فعالیت فیزیکی در جمعیت میانسالان ایران

فعالیت فیزیکی ناکافی یکی از علل اصلی ابتلا به بیماری های مزمن در بالغین و سالمندان محسوب می شود. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی وضعیت فعالیت فیزیکی در افراد میانسال (59-30 سال) ایران طراحی و اجرا شد.

این مطالعه مقطعی در سال 1398 و بر روی 4112 نفر از جمعیت میانسالان (30 تا 59 سال) کشور که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای و متناسب با اندازه جمعیت و از پنج دانشگاه علوم پزشکی (مشهد، گیلان، البرز، بوشهر و کرمانشاه) واقع در پنج منطقه جغرافیایی مختلف انتخاب شده بودند انجام شد. فعالیت فیزیکی افراد با استفاده از پرسشنامه جهانی فعالیت فیزیکی مورد استفاده توسط سازمان جهانی بهداشت ارزیابی گردید. تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار STATA نسخه 14 و با استفاده از  آزمون کای اسکویر و مدلسازی رگرسیون لجستیک انجام شد.

میانگین و انحراف معیار سن افراد مورد بررسی 8/7 ± 4/42 سال (مردان: 9/7 ±3/42 و  زنان:8/7 ± 5/42 سال) بود. براساس نتایج به دست آمده 3/61 درصد (مردان: 1/55% زنان: 6/67%) فعالیت فیزیکی ناکافی داشتند. درصد فعالیت فیزیکی مناسب به صورت معنی داری در مردان بیشتر از زنان (001/0>P) و در افراد با تحصیلات بالاتر (001/0> P) نسبت به افراد با تحصیلات کمتر بیشتر بود.

براساس یافته های مطالعه حاضر، 3/61 درصد از جمعیت میانسالان ایران فعالیت فیزیکی کافی ندارند. طراحی و اجرای برنامه های مداخله ای برای افزایش فعالیت فیزیکی و  پیشگیری از ابتلا به بیماری های غیرواگیر در این گروه سنی ضروری به نظر می رسد.