مقایسه سطح سرمی روی در کودکان مبتلا به صرع با کودکان مبتلا به تشنج ناشی از تب

صرع یکی از بیماری های شایع و مزمن عصبی در کودکان با شیوع 5 درصد در کودکان ایرانی است که نسبت به میانگین شیوع در سایر کشورها بالاتر می باشد. مطالعات مختلفی در زمینه نقش عناصر کمیاب در سرم در پاتوژنز بیماری صرع انجام شده ولی همچنان اطلاعات کمی در خصوص نقش روی و میزان سطح سرمی آن در کودکان مبتلا به صرع در مقایسه با تشنج ناشی از تب وجود دارد.

از بیماران مبتلا به تب و تشنج و همچنین کودکان مبتلا به صرع که در حیطه سنی کمتر از 6 سال بودند و در بخش اعصاب کودکان بیمارستان قایم در بازه زمانی مرداد تا آذر 1398 بستری شدند در دو گروه هرکدام به تعداد 22 نفر در صورت رضایت والدین انتخاب شده و وارد مطالعه شدند. گروه سوم بعنوان گروه کنترل سالم به تعداد 22 نفر در همین حیطه سنی از میان بیماران تب دار بدون تشنج بستری در بخش اطفال انتخاب شدند. میزان 1 سی سی خون در عرض 6 ساعت ابتدای بستری گرفته و در آزمایشگاه بیوشیمی بیمارستان قایم توسط کارشناس مشخص سطح سرمی روی اندازه گیری شد و در پایان نتایج با هم مقایسه و سپس تحلیل شد.

در مجموع 22 بیمار کودک مبتلا به صرع، 22 کودک مبتلا به تب و تشنج و 22 کودک با تب بدون تشنج به عنوان گروه 3,00 بود. بررسیهای انجام شده نشان میدهد که میزان سطح سرمی ± کنترل وارد مطالعه شدند. میانگین سنی افراد وارد مطالعه 1,84 82,14 میلی گرم در لیتر و در ± 84,53 میلی گرم در لیتر، در گروه تب و تشنج 27,61 ± روی در گروه کودکان مبتلا به صرع 29,42 83,02 میلی گرم در لیتر بود. بررسی های آماری نشان می دهد که هیچ گونه تفاوت معنی داری بین سه گروه 28,25± گروه کنترل   وجود نداشت (0,96 =P).

نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که هیچ گونه تفاوتی بین سطح سرمی روی در بین بیماران مبتلا به تشنج ناشی از تب و بیماران مبتلا به صرع وجود ندارد. با این حال با توجه به نتایج مطالعات دیگر، مطالعات بیشتر با حجم نمونه بیشتر مورد نیاز است تا به مدارک قوی تری در این خصوص برسیم.