نقش انگیزش پیشرفت، صفات شخصیت و سرسختی روانشناختی در پیش بینی اضطراب اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر

این پژوهش با هدف بررسی نقش انگیزش پیشرفت، صفات شخصیت و سرسختی روانشناختی در پیش بینی اضطراب اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر انجام شد. پژوهش حاضر مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش همه دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر شهر ورامین در سال تحصیلی 97-1396 بودند که از میان آنها 130 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. همه آنان پرسشنامه های انگیزش پیشرفت (هرمانز، 1970)، صفات شخصیت (کاستا و مک کری، 1992)، سرسختی روانشناختی (کوباسا، 1979) و اضطراب اجتماعی (کانور و همکاران، 2000) را تکمیل کردند. داده ها با روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بین انگیزش پیشرفت، برون گرایی، پذیرش، سازگاری، وظیفه شناسی و سرسختی روانشناختی با اضطراب اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر رابطه منفی و معنادار و بین روان رنجورخویی با اضطراب اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر رابطه مثبت و معنادار وجود داشت. همچنین متغیرهای انگیزش پیشرفت، روان رنجورخویی، برون گرایی، پذیرش، سازگاری، وظیفه شناسی و سرسختی روانشناختی توانایی پیش بینی معنادار اضطراب اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر را داشتند (05/0>p). با توجه به یافته های این پژوهش مشاوران و متخصصان باید به نشانه های متغیرهای انگیزش پیشرفت، صفات شخصیت و سرسختی روانشناختی توجه کرده و بر اساس آنها برنامه هایی برای کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر طراحی و اجرا کنند.