اثربخشی خانواده درمانی به روش واقعیت درمانی بر ابعاد اجتماعی تعارضات و دلزدگی زناشویی زوجین

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی خانواده درمانی به روش واقعیت درمانی بر ابعاد اجتماعی تعارضات و دلزدگی زناشویی زوجین انجام شد. این مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش همه خانواده های دچار ناسازگاری مراجعه کننده به مرکز مشاوره پیشرو شهر تهران در سال 1395 بودند. برای انتخاب نمونه از میان اعضای جامعه 30 خانواده با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمایش 9 جلسه 90 دقیقه ای تحت آموزش خانواده درمانی به روش واقعیت درمانی قرار گرفت. گروه ها پرسشنامه های تعارضات زناشویی (براتی، 1375) و دلزدگی زناشویی (پاینز، 1996) را در مراحل پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. نتایج نشان داد خانواده درمانی به روش واقعیت درمانی به طورمعناداری باعث کاهش ابعاد اجتماعی تعارضات و دلزدگی زناشویی شد. به عبارت دیگر این روش درمانی باعث افزایش همکاری و رابطه خانوادگی با خویشاوندان و دوستان همسر و کاهش رابطه فردی با خویشاوندان خود، دلزدگی روانی و دلزدگی عاطفی زوجین شد (01/0 <p). بنابراین خانواده درمانی به روش واقعیت درمانی یک روش موثر در بهبود ویژگی های روانشناختی زوجین می باشد.