بررسی اثر مهاری نانوکمپلکس عصاره قارچ گانودرما و نقره بر بیوفیلم های باکتری های ایجادکننده عفونت های بیمارستانی

به طور کلی عفونت های بیمارستانی به آن دسته از عفونت هایی اطلاق می شود که به صورت محدود یا منتشر و در اثر واکنش ھای بیماری زای مرتبط با خود عامل عفونی یا سموم آن در بیمارستان ایجاد می شود به شرطی که حداقل 48 تا 72 ساعت بعد از پذیرش بیمار در بیمارستان ایجاد شود و در زمان پذیرش، فرد نباید علایم آشکار عفونت مربوطه را داشته باشد و یا در دوره نهفتگی بیماری خود نباشد بدین منظور در این مطالعه به بررسی اثر مهاری نانوکمپلکس عصاره قارچ گانودرما و نقره بر بیوفیلم های باکتری های ایجادکننده عفونت های بیمارستانی پرداخته شده است. باکتری های مورد استفاده در این پژوهش شامل سوش های استاندارد استافیلوکوکوس اوریوس (ATCC 14028) ، اسینتوباکتر بومانی (ATCC 6538) و استرپتوکوکوس پایوژنز (19606 ATCC) و سودوموناس آیروژینوزا (ATCC 27853) بودند. باکتری های مورد استفاده در این پژوهش به محیط های اختصاصی خود شامل مک کانکی آگار (سودوموناس آیروژینوزا)، بردپارکر آگار (استافیلوکوکوس اوریوس)، بلادآگار (استرپتوکوکوس پایوژنز) و شکلات آگار (اسینتوباکتر بومانی) انتقال داده شدند. جهت اندازه گیری ابعاد و شکل نانوذرات نقره از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده گردید. همچنین جهت بررسی ترکیبات آلی احتمالی که در سنتز نانوذرات امکان دخالت داشتند آنالیز طیف سنجی مادون قرمز انجام شد. جهت پی بردن به تاثیر نانوکمپلکس قارچ و نقره در مهار تشکیل بیوفیلم باکتری های مورد استفاده در این پژوهش از روش میکروپلیت استفاده شد. نتایج به دست آمده از این پژوهش بیانگر این بود که ارتباط معناداری بین تشکیل بیوفیلم در حضور نانوکمپلکس عصاره قارچ گانودرما و نقره وجود دارد، که در این بین باکتری استافیلوکوکوس اوریوس دارای بیوفیلم ضعیف، اسینتوباکتر بومانی فاقد تشکیل بیوفیلم، سودوموناس آیروژینوزا دارای بیوفیلم ضعیف و استرپتوکوکوس پایوژنز دارای بیوفیلم قوی بودند. نانو کمپلکس قارچ و نقره دارای فعالیت آنتی باکتریال در غلظت های گوناگون بوده و همچنین این کمپلکس دارای غلظت مهارکنندگی رشد و نیز دارای توانایی مهار تشکیل بیوفیلم می باشد. با توجه به فعالیت خوب آنتی باکتریال این ترکیب می توان از این ترکیب در کاربرد گوناگون پزشکی استفاده نمود.