دنیای پژوهش و رمز و رازهای آن؛ مرجعیت علمی

تا کنون در مورد پنج راز مهم دنیای پژوهش یعنی: خلاقیت و نوآوری [1]، کار بدون وقفه [2]، انتخاب یک یا دو موضوع اصلی مورد علاقه [3] شفافیت و صداقت در انجام پژوهش [4] و کار تیمی [5] صحبت کرده ایم. مجموعه این عوامل باعث می شود که شما، یک یا دو موضوع پژوهشی مورد علاقه خودتان را انتخاب و به صورت تیمی تخصصی بر روی آن ها دایما مطالعه نموده و نتایج این مطالعات را در کمال صداقت و در قالب مقالات علمی یا کتب علمی چاپ کرده و یا در همایش های علمی ارایه نمایید. در این صورت، شما کم کم آمادگی نیل به مرجعیت علمی در آن موضوع پژوهشی را پیدا خواهید کرد. نشانه هایی از مرجعیت علمی آن است که مقالات شما در مجلات مربوط و معتبر که دارای جایگاه علمی خاصی هستند، به چاپ می رسد. به علاوه، این مقالات توسط سایر دانشمندان هم رشته مورد مطالعه و استناد قرار می گیرند. سردبیر مجلاتی که مقالات شما را چاپ می کنند نه تنها با شما و حوزه کاریتان آشنا خواهند شد، بلکه مقالاتی را که سایر دانشمندان هم رشته ای شما، برایشان ارسال می کنند جهت داوری برای شما ارسال خواهند کرد. داوری مقالات علمی کار پر زحمت و طاقت فرسایی است که انجام آن برای شما که برنامه کاری تمام وقتی را دنبال می کنید، به معنی آن است که برخی از کارهایتان را به تعویق بیندازید. با این وجود، انجام این قبیل داوری ها ضروری است. آن هم به دو علت مشخص؛ یکی اینکه شما می توانید خدمت شایان توجهی را به ساحت علم انجام دهید تا آن را از گزند چاپ مقالاتی که دارای ایرادهای عمده هستند، در امان نگاه دارید. نکته دوم هم این است که شما با آخرین دستاوردهای علمی دانشمندان هم رشته ای خود، قبل از چاپ آن آشنا می گردید [6]. و این به آن معنی است که می توانید تا حدی جلوتر از زمان خود حرکت کنید. از دیگر نشانه های مرجعیت علمی این است که شما دعوتنامه هایی را برای شرکت در همایش های تخصصی دریافت می کنید. البته این دعوت نامه حتما باید از انجمن های تخصصی معتبر در رشته مورد علاقه تان به دستتان برسد. چون گاهی اوقات همان طور که نشریات نامعتبری هستند که درخواست ارسال مقاله از شما می نمایند [7]، افراد سودجویی هم هستند که با برگزاری همایش های غیر معتبر و دریافت وجه، شما را اغفال می نمایند که وقت گران بهای خود را هدر دهید. عضویت در مجامع علمی معتبر در رشته مورد علاقه شما و شرکت در همایش های سالانه یا دوسالانه، یکی دیگر از مواردی است که به شما کمک می کند با دانشمندان هم رشته ای خود در اطراف و اکناف جهان آشنا شده و طرح همکاری های مشترک را بریزید. بدیهی است که همکاری بین المللی پیش نیاز نیل به مرجعیت علمی است [8]. چرا که کمک می نماید پژوهش های بزرگ تر و مهم تری به رشته تحریر در آمده و نتایج آن در نشریات معتبر علمی چاپ شود و مورد استناد بیشتری قرار گیرد. اصولا هر چه پژوهش های شما عمیق تر باشد، از همکاری های بیش تری برخوردار گردیده و در نتیجه نویسندگان شناخته شده بیش تری خواهید داشت. علاوه بر این، مقالات شما در مجلات معتبرتری چاپ می گردد، مورد استناد بیش تری قرار خواهد گرفت و تاثیر زیادتری را در گسترش مرزهای دانشی در حیطه مورد علاقه شما خواهد گذاشت [9].