تاثیر امنیت زیست محیطی بر تحکیم صلح پایدار در سده بیست و یکم: موانع و چالش ها

گذار سیستمی به نظام بین‌الملل پساجنگ سرد، ماهیت صلح و امنیت بین‌المللی را دچار تحول ماهوی و کارکردی نموده است، بنحویکه مولفه‌های سازای صلح پایدار بین‌المللی مشتمل بر نظم‌سازی در مقابل تهدیدات زیست‌محیطی، اقتصادی، اجتماعی و انسانی در سطح ملی، منطقه‌ای و جهانی مفهوم‌پردازی می‌گردد. در مقاله حاضر روش پژوهش به صورت تبیینی-تحلیلی بوده و با استفاده از منابع اسنادی، ضمن بررسی اهمیت مقوله امنیت زیست‌محیطی بعنوان یک پدیده امنیتی نوظهور و پویا، به واکاوی نقش و جایگاه امنیت زیست‌محیطی در ارتقای صلح وثبات جهانی و چالش‌ها و موانع مواجهه با این مهم، پرداخته می‌شود. سوال اصلی این است که، چگونه امنیت زیست‌محیطی می‌تواند صلح پایدار در سده بیست‌ویکم را تحکیم بخشد؟ در پاسخ این فرضیه مطرح است که؛ امنیت زیست‌محیطی با کنترل و ساماندهی تهدیدات انسانی، اجتماعی و اقتصادی، بی‌نظمی و آنتروپی سیستمی در نظام بین‌الملل را کاهش داده و زمینه‌ساز  وضعیت صلح پایدار در سیستم بین‌المللی خواهد گردید. یافته نشان می‌دهد که؛ تهدیدات زیست‌محیطی از طریق هم‌افزایی سایر مولفه‌های بی‌ثبات کننده در نظام بین‌الملل (تهدیدات اقتصادی، اجتماعی و انسانی) صلح پایدار جهانی را تهدید می‌کند که در این راستا، تحکیم صلح پایدار بین‌المللی منوط به ایجاد و حفظ امنیت زیست‌محیطی پایدار در چارچوب یک گفتمان و عمل همگانی و فعال می‌باشد.