حقوق کودک از سیادت تا وزارت
کنوانسیون حقوق کودک مصوب 1989 شامل حقوق صیانتی، تامینی و مشارکتی است که قسم اخیر، نوآوری عمده این سند نسبت به اسناد پیشین تلقی میشود و بر سه رکن مصلحت، ظرفیت و صدا استوار است. این مقاله به ناکامیهای نظری و عملی اصول مشارکتی CRC میپردازد و در برابر مشارکت سیادتی و ریاستی کودک که روح کلی این سند است، سعی در معرفی ایده دیگری تحت عنوان مشارکت وزارتی دارد با این ادعا که ایده مشارکت وزارتی در میان تیوریهایی که تاکنون در ادبیات تفسیری کنوانسیون مطرح شده، نظرا و عملا قابل دفاعترین ایده است. مسئله اصلی این تحقیق، تحلیل چگونگی صیانت و حفاظت از کودک در مقابل آفات و تهدیدها در عین معتبر دانستن مشارکت او در سطوح مختلف از تصمیمگیری است. این مقاله با بررسی نظرات مفسرین کنوانسیون حقوق کودک و نگاه انتقادی به آراء ایشان با روش توصیفی-تحلیلی و شیوه کار کتابخانهای، نقاط بحرانی گفتمان رایج حقوق کودک را شناسایی میکند و با خوض در بحر نصوص مبنایی نظام حقوق داخلی سعی در صید ایدهای نوین برای تحلیل حقوق کودک بعنوان عضوی حیاتی از کالبد حقوق بشر دارد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.