تناسب بندی اراضی استان لرستان برای کشت دوم ارزن علوفه ای به کمک GIS، ANP و منطق فازی

این پژوهش برای شناخت توانایی اراضی استان لرستان برای کشت دوم ارزن علوفه ای به کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی(GIS)، فرآیند تحلیل شبکه ای(ANP) و منطق فازی انجام گرفت.

به منظور شناخت توانایی اراضی ابتدا لایه رستری عوامل محیطی موثر بر کشت ارزن علوفه ای شامل دمای کمینه، بیشینه و متوسط، ارتفاع از سطح دریا، شیب، pH، بافت، ماده آلی، نیتروژن کل، پتاسیم و فسفر قابل دسترس در محیط GIS تهیه گردید. سپس به کمک توابع فازی نقشه هر عامل استانداردسازی شد و وزن هر عامل به کمک ANP مشخص شد. با تلفیق لایه های وزن دار شده لایه های نهایی تولید و براساس منطق فازی به چهار طبقه خیلی مناسب، مناسب، ضعیف و نامناسب پهنه بندی شدند.

نتایج نشان داد ارزش فازی اراضی زراعی برای کشت ارزن علوفه ای بین 35/0 تا 88/0 بود. بیشترین سطح محدوده مورد مطالعه به طبقه مناسب(42/60 درصد) و کمترین سطح به طبقه خیلی مناسب(35/16 درصد) تعلق داشت. بررسی نقشه های تناسب بندی اقلیمی، توپوگرافی و حاصل خیری خاک نشان داد این عوامل به ترتیب باعث محدود شدید در 27/38، 15/38 و 44/7 درصد اراضی شدند. ارزیابی نقشه های عوامل اقلیمی، توپوگرافی و خاکی نشان داد به جزء pH خاک بقیه عوامل هر کدام در بخشی از محدوده مورد مطالعه موجب محدودیت برای کشت ارزن علوفه ای شدند.

بررسی نقشه نهایی استعدادسنجی نشان داد حدود 77 درصد منطقه مورد مطالعه دارای توانایی خیلی مناسب و مناسب می باشد و مناطق سردسیر به خصوص شرق و شمال شرق استان دارای توانایی ضعیف برای کشت ارزن علوفه ای با دو چین بودند.