مقایسه اثربخشی مدل پرما با زوج درمانی رفتاری تلفیقی بر مشکلات باروری زوجهای تحت درمان ناباروری: یک پروتکل کارآزمایی بالینی

مداخلات روانشناختی ممکن است مشکلات باروری را کاهش دهد. خلق مثبت، سیالیت، معنا، رابطه مثبت و موفقیت (پرما) یک مداخله شناختی محسوب شده و زوج درمانی یکپارچه-رفتاری (IBCT) نیز یک مداخله رفتاری به شمار می آید. مداخلات روانشناختی مناسب در درمان ناباروری مهم هستند.

هدف از این مطالعه، مقایسه اثر بخشی زوج درمانی مدل پرما و رفتاری تلفیقی بر مشکلات باروری زوجین تحت درمان ناباروری بود.

محتوای بسته مداخلات براساس مروری بر متون و نظرات متخصصین رشته های مرتبط تهیه شد. در این مطالعه کارآزمایی بالینی موازی، 42 زوج تحت درمان ناباروری به طور تصادفی در سه گروه (14 زن و 14 شوهر) تقسیم می شوند. گروه 1 مدل PERMA، گروه 2 مداخله IBCT و گروه سوم به عنوان گروه کنترل برنامه های آموزشی درمان ناباروری را دریافت خواهند کرد. متغیر پیامد اصلی مشکلات باروری می باشد که با پرسشنامه مشکلات باروری Fertility Problems Inventory در ابتدای مطالعه، اتمام مداخله هفته 5 و هفته 9 مطالعه بررسی خواهند شد. متغیر پیامد اصلی دیگر رضایت از روش مداخله است که در هفته های 5 و 9 ارزیابی می شود. متغیر پیامد ثانویه تست مثبت بارداری در هفته 12 سنجش خواهد شد. هر سه گروه مداخلات را به صورت ترکیبی از حضوری و مجازی (از طریق واتساپ) دریافت می کنند.

مطالعه حاضر نگرانی های اجتماعی، ارتباطی، جنسی و والدی را در زوج مبتلا به ناباروری بررسی می کند. مداخله به روش ترکیبی حضوری و مجازی می تواند روش مناسبی در ارایه خدمات مشاوره ای در شیوع covid-19 باشد. مشاوره زوج در مقایسه با مشاوره گروهی می تواند نتایج بهتری در رفع مشکلات باروری ارایه دهد. این مطالعه سعی دارد تا از طریق یادگیری روابط بهتر و مهارت های حل مسیله، مشکلات باروری را در زوجین تحت درمان ناباروری کاهش دهد و ممکن است به دلیل تاثیر بر این مشکلات بر میزان بارداری و هزینه های درمان تاثیر غیر مستقیم داشته باشد.