بررسی اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر هیجان خشم و افکار خودکشی در مردان دارای روابط فرازناشویی

 داشتن روابط فرازناشویی در یکی از زوجین می‌تواند اثرات منفی بسیاری برای خانواده به‌همراه داشته باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرحواره‌درمانی هیجانی بر هیجان خشم و افکار خودکشی در مردان دارای روابط فرازناشویی بود.

پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌‌آزمون و ‌پس‌‌آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعه این پژوهش را تمامی زوجینی تشکیل دادند که به‌سبب خیانت مرد برای مداخلات روان‌شناختی در سال 1399 به مراکز مشاوره شهر تهران مراجعه کردند. از این میان تعداد سی نفر داوطلب واجد شرایط وارد مطالعه شدند و با روش تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از سیاهه ابراز خشم صفت-حالت-ویرایش دوم (اسپیلبرگر، 1999) و مقیاس بک برای افکار خودکشی (بک و استیر، 1961) استفاده شد. پروتکل طرحواره‌درمانی لیهی (2002) طی نه جلسه و هر جلسه نود دقیقه صرفا برای گروه آزمایش به‌کار رفت. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 23 و روش آماری تحلیل کوواریانس در سطح معناداری 0٫05 تحلیل شد.

نتایج نشان داد، طرحواره‌درمانی هیجانی بر کاهش هیجان خشم مردان با روابط فرازناشویی اعم از بیان خشم بیرونی، بیان خشم درونی، کنترل خشم بیرونی و کنترل خشم بیرونی تاثیر داشت (0٫001>p)؛ همچنین استفاده از مداخله مذکور سبب کاهش افکار خودکشی در این گروه از مردان شد (0٫001>p).

براساس یافته‌های پژوهش، طرحواره‌درمانی هیجانی سبب کاهش هیجان خشم و افکار خودکشی در مردان دارای روابط فرازناشویی می‌شود.