بررسی اثر شش هفته فعالیت ورزشی استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر تغییرات مقادیر پروتئین Bax و Bcl2 بطن چپ قلب رت های مبتلا به دیابت نوع دو

دیابت نوع دو به عنوان یک عامل زمینه ساز برای بیماری قلبی به شمار می رود و سهم عمده ای در مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی- عروقی دارد. هدف این مطالعه، بررسی اثر شش هفته فعالیت ورزشی استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر تغییرات مقادیر پروتئین Bax  وBcl2  بطن چپ قلب رت های مبتلا به دیابت نوع دو بود.

تعداد 32 سر رت به صورت تصادفی به 4 گروه 7تایی کنترل، تمرین استقامتی، تمرین مقاومتی، تمرین ترکیبی، تقسیم و به مدت شش هفته به تمرین پرداختند. دیابت از طریق تزریق تک دوز استرپتوزوتوسین به رت ها القا و سطوح پروتئین های  Baxو Bcl2 از بافت بطن چپ قلب رت ها به روش الایزا سنجش شد. سطوح انسولین، سطح گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین مورد سنجش قرار گرفتند. جهت تعیین معنادار بودن اختلاف گروه های پژوهش از آزمون آماری آنوای یک طرفه در سطح معنی داری 0/05≥p استفاده شد.

یافته های تحقیق نشان داد که بین مقادیر پروتئینی Bax در بطن چپ قلب رت های ویستار دیابتی گروه های فعالیت ورزشی و کنترل تفاوت معنی دار وجود دارد (0/05≥p). اما بین گروه های تمرینی با هم تفاوت معنی داری وجود ندارد. همچنین بین مقادیر Bcl2 در آپوپتوز بافت قلبی رت های ویستار دیابتی گروه های فعالیت ورزشی و کنترل تفاوت معنی دار وجود ندارد. بین سطوح انسولین، گلوکز و مقاومت به انسولین در گروه های تمرین نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت (0/05≥p).

به نظر می رسد 6 هفته تمرینات ورزشی استقامتی، مقاومتی و به ویژه ترکیبی شاخص های گلیسمیک را بهبود بخشیده و سطوح پروتئینی Bax را نسبت به گروه بی تمرین کاهش داده، اما در مقادیر پروتئین Bcl2 تغییری ایجاد نکرده است. بنابراین بهتر است مدل های دیگر تمرینی نیز در ارتباط با آپوپتوزیس قلب رت های دیابتی مورد بررسی و مقایسه قرار گیرد.