بررسی ارزش تغذیه ‏ای برش‏ های سیب‏ زمینی و پیاز سرخ شده در روغن‏های کنجد، کانولا و روغن مخصوص سرخ کردن

چربی‏ها و روغن های خوراکی نقش حسی و عملکردی مهمی در محصولات غذایی ایفا می کنند. این ترکیبات باعث آزاد شدن عوامل ایجادکننده طعم شده که با سایر اجزا واکنش داده و باعث بهبود خصوصیات بافتی و احساس دهانی در غذاهای سرخ شده می شوند. در طول سرخ کردن غذا، روغن داغ به داخل آن نفوذ می کند، جایگزین بخشی از آب آن می شود و ماده غذایی را به طور قابل توجهی لذیذ کرده باعث ترد شدن و خوشمزه شدن ماده غذایی می شود. در این تحقیق، اثر فرایند سرخ کردن عمیق در روغن های کنجد، کانولا و روغن مخصوص سرخ کردن (فاقد آنتی اکسیدان) بر روی میزان ترکیبات فنولیک کل، پایداری اکسیداتیو و ترکیب اسیدهای چرب در برش های سرخ شده پیاز و سیب زمینی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. 

 برش های سیب زمینی و پیاز به ترتیب به مدت 8 دقیقه و 4 دقیقه در روغن کنجد، روغن کانولا و روغن سرخ کردنی سرخ شد. سرخ کردن عمیق در سه مرحله جداگانه (نمونه‏های برش جدید اما در یک روغن ثابت) صورت گرفت که بین هر مرحله فاصله زمانی سه ساعت وجود داشت. روغن برش های سیب زمینی و پیاز سرخ شده با اندازه گیری فاکتورهای پلی فنل کل (برپایه روش فولین سیوکالتو)، ترکیب اسیدهای چرب (توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی) و پایداری اکسیداتیو (براساس روش رنسیمت) ارزیابی شدند.

 در فرآیند سرخ کردن اسیدچرب ترانس الاییدیک در روغن کانولا، 53/1 - 14/1 درصد به ترتیب در دفعه اول و سوم سرخ کردن ایجاد شد اما اختلاف معناداری بین مرحله اول و مرحله سوم مشاهده نشد. بدلیل اکسیداسیون اسید لینولییک در تمام نمونه های سرخ شده پیاز و سیب زمینی مقدار اسید لینولییک کاهش و میزان اسید پالمیتیک افزایش یافته است. بیشترین مقدار پلی فنل به ترتیب در برش های سیب زمینی سرخ شده در روغن کنجد، روغن کانولا و در نهایت در روغن مخصوص سرخ کردنی مشاهده شد. میزان پلی فنل در نمونه های سرخ شده نسبت به حالت قبل از سرخ کردن تفاوت معناداری را نشان داده است  (05/0 >P). در آزمون رنسیمت، بیشترین مقاومت به اکسیداسیون در برش های سیب زمینی سرخ شده با روغن کنجد و بعد از آن در روغن مخصوص سرخ کردنی و در نهایت در روغن کانولا مشاهده شد. همچنین در برش های پیاز سرخ شده در روغن کنجد روند مشابهی مشاهده شده است.

روغن کنجد بدلیل ساختار ترکیب اسیدهای چرب و محتوای آنتی اکسیدانی در مقایسه با روغن کانولا و روغن مخصوص سرخ کردنی واسطه مناسبی در سرخ کردن عمیق می باشد.