مقایسه سیستم مدار بسته و بایوفلاک بر تغییرات شاخص های رشد، ایمنی غیر اختصاصی و ترکیبات بیوشیمی لاشه کپور ماهی معمولی (Cyprinus carpio)

تحقیق حاضر به منظور سنجش و مقایسه سیستم های پرورش ماهی بر اساس شاخص های تغذیه، رشد، ایمنی غیر اختصاصی و ترکیبات لاشه ماهی کپور معمولی انجام شد. ماهیان با میانگین وزنی حدودی3/0±5/21 گرم انتخاب و بعد از طراحی سیستم های مورد نظر و طی دوره سازگاری، در تانک های فایبرگلاس 100 لیتری در چهار تیمار (بایوفلاک، مداربسته و دو تیمار شاهد) به مدت دو ماه پرورش داده شدند. در انتهای دوره پرورش شاخص های رشد، ایمنی و ترکیبات لاشه ماهیان مورد آزمایش قرار گرفت. در نهایت بین شاخص های رشد و تغذیه مانند وزن نهایی، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و درصد بازماندگی و نیز شاخص های ایمنی غیر اختصاصی بین تیمارهای بایوفلاک و مداربسته اختلاف معنی دار مشاهده شد .(p<0/05) دربین تیمارهای بایوفلاک، مداربسته و شاهد 1 از لحاظ ترکیبات پروتیین، چربی و رطوبت اختلاف معناداری مشاهد نشد (p>0/05). اما بین این تیمارها با تیمار شاهد 2 اختلاف معنا داری وجود داشت .(p<0/05) از لحاظ شاخص های ایمنی نیز اختلاف معناداری بین سیستم مداربسته و بایوفلاک مشاهده نشد، اما میزان سوپر اکسیداز دیسموتاز در تیمار بایوفلاک سطح بالاتری را نشان داد. به طور کلی، نتایج نشان می دهد که تیمار بایوفلاک از نظر شاخص های رشد، ایمنی غیر اختصاصی مانند سوپراکسیداز دیسموتاز و نیز ترکیبات لاشه با توجه به کاهش غذای مصرفی روزانه شرایط بهتری را جهت پرورش کپور ماهی معمولی فراهم نماید.