اثر استفاده از بیوسیلاژ تولیدی از ضایعات مرغ در فرمولاسیون جیره بر شاخص های رشد ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

هدف از مطالعه حاضر امکان سنجی استفاده از بیوسیلاژ تولیدی از ضایعات مرغ و جایگزینی این محصول در جیره ماهی قزل آلای رنگین کمان به جای پودر ماهی است. زیرا بیوسیلاژ در مقایسه با پودر ماهی خواص بالاتر و قیمت پایین تری  دارد. بدین منظور، پس از تولید بیوسیلاژ بر پایه تخمیر باکتری های اتوژن، این محصول در قالب دو تیمار 50 درصد بیوسیلاژ-50 درصد پودر ماهی و تیمار 100 درصد بیوسیلاژ به فرمولاسیون جیره اضافه و شاخص های رشد و کارایی خوراک (افزایش وزن بدن، ضریب چاقی، ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و نسبت کارایی پروتیین) این دو تیمار در کنار  شاهد (100 درصد پودر ماهی) در روزهای صفر، 30 و 50 مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد شاخص های افزایش وزن بدن، ضریب چاقی، شاخص رشد ویژه در تیمار دارای 50 درصد بیوسیلاژ-50 درصد پودر ماهی به صورت معنی داری نسبت به دو تیمار دیگر در سطح بالاتری قرار دارند. همچنین در ادامه مشخص شد این تیمار از نظر ضریب تبدیل غذایی و نسبت کارایی پروتیین نیز نسبت به دو تیمار دیگر وضعیت مطلوب تری دارد. مطابق نتایج، بیوسیلاژ تولیدی از ضایعات مرغ جایگزین مناسبی برای پودر ماهی در جیره آبزیان است. ضمن اینکه تیمار داری50 درصد بیوسیلاژ -50 درصد پودر ماهی نسبت به تیمار دارای 100 درصد پودر ماهی و 100 درصد بیوسیلاژ از نظر شاخص رشد و خوراک مطلوب تر است.