مطالعه رابطه سبک های مدیریت کلاسی با نگرش به یادگیری الکترونیکی در استادان

پاندمی Covid-19 بستر تشکیل اغلب کلاس های درس را به طور اجتناب ناپذیری به شکل کلاس مجازی تبدیل نمود. آموزش الکترونیکی و شیوه مدیریت کلاسی در این دوران بر کیفیت آموزش موثر است. این مطالعه به منظور رابطه سبک های مدیریت کلاسی با نگرش استادان به یادگیری الکترونیکی در دانشکده علوم پزشکی آبادان انجام شده است.

در این پژوهش مقطعی- تحلیلی در سال 1399، مدرسان علوم پایه و بالینی دانشکده علوم پزشکی آبادان به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار پژوهش دو پرسش نامه سبک مدیریت کلاس و نگرش استادان به یادگیری الکترونیک بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون ویلکاکسون و رگرسیون و نرم افزار SPSS 21 انجام شد.

76 مدرس مرد و 69 مدرس زن در مطالعه مشارکت داشتند. در حیطه آموزش الکترونیک بیش ترین و کم ترین میانگین به ترتیب مربوط به آموزش چند رسانه ای (92/3 ± 57/1) و احساس رضایت (04/3 ± 3/1) بود. در حیطه مدیریت کلاس بعد آموزش با بیش ترین میانگین (3/0 ± 03/3) و بعد نیروی انسانی کم ترین میانگین را داشت (34/0 ± 49/2). ارتباط معنی داری بین نگرش به آموزش الکترونیک و مدیریت کلاس مشاهده نشد.

نگرش مثبت به آموزش الکترونیک و عدم رضایت از مدیریت کلاس می تواند فرآیند آموزشی را هم برای مدرسان و هم برای دانشجویان مشکل نماید. استفاده از روش‌های نوین آموزشی و تقویت زیرساخت های آموزش الکترونیک، تربیت و ایجاد انگیزه در استادان و پرهیز از مدیریت جزیره ای توصیه می شود.