تاثیر زمان مایکروویو و نوع اسید بر بازده و ویژگی های کیفی پکتین متوکسیل پایین استخراج شده از میوه «به»

پکتین مخلوط پیچیده ای از پلی ساکاریدها است که به فراوانی در صنعت غذا به عنوان ژل کننده، ثبات دهنده و امولسیفایر مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه، پکتین با استفاده از دو نوع اسید (کلریدریک و سیتریک) در pH برابر با 2 و تحت امواج مایکروویو در زمان های 120 و 180 ثانیه استخراج شد. نتایج نشان داد که پکتین میوه "به" دارای بازده (55/7 درصد) و درجه خلوص (با محتوی اسید گالاکتورونیک بالاتر از 65 درصد) مطلوبی است. زمان مایکروویو دهی بیشترین تاثیر را بر افزایش بازده استخراج، درجه استریفیکاسیون و فعالیت امولسیفایری و همچنین کمترین تاثیر را در افزایش درصد گالاکتورنیک اسید داشته است. بررسی درجه استریفیکاسیون مشخص کرد که پکتین حاصل از میوه "به" در شرایط 180 ثانیه تیمار با مایکروویو و استخراج شده با اسید کلریدریک کمتر از 50 بوده و پکتین های استخراج شده در این شرایط جزو پکتین های پایین (LM) است. درصد گالاکتورنیک اسید محلول پکتین استخراج شده با کلریدریک بالاتر از 65 درصد و فعالیت امولسیفایری آن در زمان 180 دقیقه مایکروویو دهی بالا بود(38/48 درصد). همچنین رفتار جریانی محلول پکتین استخراج شده با هر دو اسید در زمان های مورد مطالعه نیوتنی بود.درجه خلوص مطلوب و خصوصیات فیزیکوشیمیایی پکتین حاصل از میوه "به" نشان می دهد که می توان از این محصول کشاورزی به عنوان یک منبع نوید بخش در تولید پکتین استفاده نمود.