پیش بینی خلاقیت و درگیری تحصیلی دانشجویان بر اساس مولفه های مدیریت کلاس درس

پیشرفت و توسعه هر جامعه به چگونگی و کیفیت آموزش و پرورش آن بستگی داشته و کیفیت آموزشی نیز به نوبه خود به عوامل متعددی مانند مدیریت کلاس درس وابسته می باشد. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی خلاقیت و درگیری تحصیلی دانشجویان دانشگاه کاشان براساس مولفه های مدیریت کلاس درس انجام گردید.

نوع پژوهش، تحلیلی- مقطعی و جامعه آماری پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه کاشان در سال تحصیلی1400-1399 به تعداد 7836 نفر که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 328 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور گرداوری داده ها از سه پرسشنامه مدیریت کلاس، خلاقیت و درگیری تحصیلی استفاده شد. روایی پرسشنامه ها، به صورت محتوایی تایید شد. از طریق ضریب آلفای کرونباخ، پایایی پرسشنامه مدیریت کلاس 0/82، خلاقیت 0/75 و درگیری تحصیلی 0/76 برآورد شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق نرم افزارهای SPSS در سطوح توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون t تک نمونه ای و رگرسیون خطی) انجام شد.

یافته ها نشان داد که میانگین مدیریت کلاس درس (8/04±53/77) پایین تر از نقطه برش 62/5، میانگین خلاقیت دانشجویان (0/48±2/28) پایین تر از حد متوسط 3 و میانگین درگیری تحصیلی (7/30±36/47) پایین تر از نقطه برش 45 است. ضرایب رگرسیون نشان داد که از بین مولفه های مدیریت کلاس درس، مولفه های مدیریت آموزش و مدیریت رفتار دو عامل موثر بر درگیری تحصیلی می باشند ولی مولفه مدیریت افراد روی درگیری تحصیلی اثر معنی داری نداشت. همچنین منایج نشان داد که مدیریت افراد و مدیریت رفتار دو عامل موثر بر خلاقیت دانشجویان است اما مولفه مدیریت آموزش روی خلاقیت اثر معنی داری نداشت (0/05> P).

طبق نتایج تحقیق، وضعیت مدیریت کلاس درس، درگیری تحصیلی و خلاقیت دانشجویان، در وضعیت نسبتا نامطلوبی است و میزان خلاقیت و درگیری تحصیلی دانشجویان از روی مولفه های مدیریت کلاس، قابل پیش بینی است. لذا اعضای هیات علمی دانشگاه ها می توانند با به کارگیری شاخص های فرهنگی- تربیتی، آموزشی، پژوهشی و خدماتی، خلاقیت و درگیری تحصیلی دانشجویان را ارتقاء ببخشند.