تبیین نقش کیفیت محیط بر ثبات سکونتی و تمایل به جابه جایی ساکنین در مجتمع های مسکونی شهر اراک

آنچه پرداختن به بحث کیفیت در محیط های سکونتی مجتمع های مسکونی را ضروری می سازد، تبعات و پیامدهای نامطلوب احتمالی ناشی از سطح بالای تراکم در این مجتمع ها است و غفلت از آنها می تواند موجب ناهنجاری های کالبدی و اجتماعی مانند آشوب گری، خراب کاری، جرم و جنایت و عدم احساس تعلق و در نهایت عدم ثبات سکونتی و تمایل به جابه جایی در مجتمع ها شود هدف پژوهش حاضر، تبیین نقش کیفیت محیط بر ثبات سکونتی و تمایل به جا به جای ساکنین در مجتمع های مسکونی شهر اراک می باشد. روش تحقیق حاضر روش کمی و به شیوه پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته صورت پذیرفت. جامعه آماری تحقیق نیز شامل ساکنین شهر اراک طی دوره اسفندماه 1398 تا تیرماه 1399 بودند. شرکت کنندگان در این مطالعه از طریق یک نمونه تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. اندازه نمونه هدفمند 400 (247 مرد و 153 زن) بود. براساس نتایج به دست آمده، بین مطلوبیت شبکه ارتباطی، اجتماعی و فرهنگی و گرایش به جابجایی رابطه معنادار و معکوس با قدرت بالایی وجود دارد؛ بین قابلیت دسترسی و گرایش به جابجایی رابطه معنادار وجود دارد و رابطه معکوس و دارای قدرت متوسطی می باشد. بین مطلوبیت فضای سبز و گرایش به جابجایی نیز رابطه معنادار وجود داشت و رابطه معکوس و دارای قدرت ضعیفی بود و همچنین بین مطلوبیت میزان پاکیزگی و گرایش به جابجایی رابطه معنادار وجود دارد و رابطه معکوس و دارای قدرت ضعیفی می باشد.