مقایسه اثربخشی آموزش مربیگری گشتالتی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان کنترلگری

مقایسه رویکردهای مختلف درمانی در روان شناسی می تواند به درمانگران برای تشخیص صرفه جویی در زمان، هزینه و میزان اثربخشی آنها کمک کننده باشد؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مربیگری گشتالتی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کنترلگری کارکنان شرکت مخابرات تهران انجام شد.

 روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان شرکت پرسو الکترونیک مخابرات تهران در سال 1398 بود که از بین آنها براساس جدول کوهن، 45 نفر با نمونه گیری تصادفی نسبی انتخاب و و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تمایل به کنترل دیگران تقیزاده (1396) بود. گروه های آزمایش تحت آموزش مربیگری گشتالتی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند. داده ها با آزمون تحلیل واریانس و اندازه گیری مکرر تحلیل شدند.

 بین اثربخشی آموزش مربیگری گشتالتی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش کنترل گری، تفاوت معنی داری مشاهده شد (001/0≥ P). اثربخشی آموزش گشتالتی  هم در مرحله پس آزمون و هم در مرحله پیگیری موثرتر از درمان پذیرش و تعهد بود (001/0≥ P).

 براساس یافته های حاصل می توان نتیجه گرفت، آموزش مربیگری گشتالتی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد میتواند راهکار مناسبی برای کاهش میزان کنترلگری کارکنان باشد.