بررسی تغییرات کاربری اراضی و ارتباط آن با سطح آب های زیرزمینی مطالعه موردی: شهرستان پارس آباد

هدف اصلی این تحقیق پایش سطح آب های زیرزمینی با استفاده از علم سنجش از دور و تصاویر ماهواره ای و رابطه آن با کاربری اراضی می باشد. به همین منظور ابتدا تصاویر مربوطه اخذ و پیش پردازش های لازم بر روی هر کدام اعمال شد. سپس نسبت به مدل سازی و طبقه بندی تصاویر اقدام شد. به منظور بررسی تغییرات کاربری اراضی، نقشه طبقه بندی شده کاربری اراضی برای هر دو سال 2002 و 2018 با استفاده از روش طبقه بندی شی گرا استخراج شد و سپس به منظور بررسی تغییرات کاربری اراضی نقشه تغییرات کاربری اراضی برای بازه زمانی 16 ساله استخراج شد. بعد از استخراج نقشه تغییرات کاربری اراضی به منظور انتخاب بهترین مدل، برای سال 2002 مدل K-Bessel و برای سال 2018 مدل Circular دارای بیشترین دقت می باشند. نتایج نشان داد بیشترین میزان تغییرات مربوط به کاربری مرتع به کشاورزی دیم، کاربری مرتع به کشاورزی آبی، جنگل به کشاورزی آبی و کشاورزی دیم به کشاورزی آبی است. در میان کاربری های تغییریافته، کاربری جنگل کمترین میزان افزایش را داراست در حالی که میزان تغییر کاربری جنگل به دیگر کاربری ها به مراتب بیشتر است و این امر نشان دهنده سرعت تخریب جنگل ها نسبت به میزان احیای آن است. نتایج بررسی آب های زیرزمینی نشان داد که بیشترین و کمترین میانگین تراز آب در سال 2002 متعلق به کاربری کشاورزی دیم و کاربری مناطق کشت آبی و در سال 2018 نیز کاربری کشاورزی دیم دارای بیشترین میانگین تراز آب و کاربری جنگل دارای کمترین میانگین تراز آب بود که این امر نشان دهنده وضعیت بحرانی آ ب های زیرزمینی و استفاده بیش از حد از این منابع می باشد