بازتاب اندیشه کیرکگارد در آثار هنری (نمایشی) سارتر

سارتر فیلسوف بزرگ و هنرمندی خلاق است که اندیشه های اگزیستانسیالیسم را بطور ماهرانه در آثار هنری بویژه در آثار نمایشی به تحریر درآورده است. اما هدف این مقاله: بررسی و نقد تلاش های سارتر است که خواسته «اندیشه های فلسفی اگزیستانسیالیسم را مانند «فاصله گذاری» «نگاه» و «انتخاب» و غیره را هم به سبک اجرا، نگارش، کارگردانی، بازیگری و حتی صحنه و تماشاچی تعمیم دهد.در این راستا، ضمن ابراز نظریات استه تیک در هنر در این موارد و موضوعات، نظریات سارتر از جمله «تیاتر موقعیت»  «تحلیل روانی»، «زمان»، «مکان» و موارد مطرح شده در بالا، که در تاتر و سینما رمان مورد بحث قرار گرفته است و سارتر بر بنیاد ایده های فلسفی اش ابراز نموده است به روش تطبیقی و توصیفی، تحلیلی و با شیوه آزمایشات و تجربیات شخصی در عرصه کارگردانی تیاتر و فیلم و سریال را به مقایسه می گذاریم و به پاسخ این سوال که آیا این نظریات در همه هنرها و همه سبکهای هنری و مکاتب بویژه سینما و تیاتر مصداق دارد یا ندارد به بحث و بررسی می پردازیم تا روشن شود که آیا این نظریات و تعمیم هایی که در ذهن سارتر می گذرد تا چه اندازه مورد تایید صاحبان فن و نظریه پردازان دسته تیک در هنر می باشد؟