بررسی رابطه باورهای معرفت شناختی با عملکرد تحصیلی با توجه به نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

مطالعه حاضر به بررسی رابطه باورهای معرفت شناختی با عملکرد تحصیلی با توجه به نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر رابر می پردازد. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرستان بافت در سال تحصیلی 1400-1399 که تعداد آن ها 1100 نفر بود. برای تعیین حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان تعداد 285 نفر انتخاب شد و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده پرسشنامه ها بین آزمودنی ها پخش گردید. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جمع آوری اطلاعات از طریق دو پرسشنامه باورهای معرفت شناختی شومر (1990)، مقیاس خودکارآمدی تحصیلی پاتریک، هیکس و رایان (1997) و برای عملکرد تحصیلی از میانگین نمرات نیمسال اول تحصیلی 1400-1399 استفاده شد. روایی و پایایی پرسشنامه ها در حد قابل قبولی محاسبه شد. به منظور تحلیل داده های جمع آوری شده از مدل سازی معادلات ساختاری نرم افزار Spss19 و Pls استفاده شد. نتایج نشان داد باورهای معرفت شناختی با عملکرد تحصیلی از طریق متغیر میانجی خودکارآمدی تحصیلی رابطه غیرمستقیم دارد. یعنی باورهای معرفت شناختی به طور غیرمستقیم و از طریق متغیر میانجی خودکارآمدی تحصیلی، به میزان 46 درصد (591/0×779/0) با متغیر عملکرد تحصیلی رابطه دارد.